El museo de reproducciones . Laburpena
"Museo de Reproducciones" poesia-liburua tratatu bat da, faltsifikazioari eta desioaren originaltasunari buruzkoa, erromantikoek defendatu zuten eta lirikak ia zalantzan jarri ez zuen desioaren originaltasun horri buruzkoa. "La ciudad de memoria" Iñaki Ezquerraren aurreko poesia-bildumak "nostalgiaren oinarrizko mekanismoak" aztertzen zituen, hain zuzen ere asmatutako oroimena, oroimen sortzailea iradokitzeko generoaren klaustrofobiaren ihesbide posible gisa. "Museo de Reproducciones" poema-liburuan, berriz, eskaiolazko kopiez gainezka dagoen loja zahar baten poza baliagarria zaio poetari, errealitatea, sentsazio estetikoak, sentimenduak edo poesia bera mitoz gehiegi beteta dagoen kultura batean errepikatzen diren modua aztertzeko, eta azkenik modeloen legitimotasun faltarekin, erreplikaren benetakotasun xumearen erreibindikazioarekin amaitzeko.
Kritikak hauxe dio Iñaki Ezquerraren poesiari buruz: "Eguneroko begirada inspirazio iturri bihurtzen daki -nostalgiaz eta dramatismo kutsu batez ere bai- (…), bai eta antiparadisu artifizial baten narrazioan gelditzen den lengoaia poetiko baten bidez erauzpena erakusten ere. (…) Bere bertsoek dituzten argien eta itzalen atzetik, irakurleek poeta batekin egingo dute topo: alegia, gutxitan gertatzen den zerbait". (Joaquín Marco)
"Ezquerrak hiriaren gaiari ematen dion tratamendua oso bestelakoa da bere belaunaldiko kideekin alderatzen badugu. Ezquerrak existentzia erreal batean berrantolatzen du hiriko paisajea. Hiriko paisajea barneratu egiten du eta oroimenean oinarrituta berpiztu, eta fundazio berri batean, bestelako espazio batean, aldi berean intimoa eta bitxia den espazio batean konpontzen du". (El Urogallo)
"La ciudad de memoria" azken hogei urteotan irakurri dudan gauzarik iraultzaileenetako bat da". (Jesus Ferrero)
"La ciudad de memoria" es lo más revolucionario que he leído de los últimos veinte años". (Jesús Ferrero).
"Museo de Reproducciones" poema-liburuan, Iñaki Ezquerrak "hausnarketa bat egiten du Ezerezari buruz, baina aldi berean kemena eta sendotasuna igarri zaion tonu batez; poesia gogoetatsua eta behatzailea da Cernuda eta Unamunoren ildo onenari jarraituz". (Fanny Rubio, hemen aurkezten ari garen liburuagatik 1991ko abenduaren 9an Alonso de Ercilla Saria Iñaki Ezquerrari eman zion epaimahaiko kidea).
