Arreta Soziosanitarioa

Berehalako harrera-zerbitzuak urteko egun guztietan eta eguneko hogeita lau orduetan egongo dira eskuragarri.

1. – Etxeko eremuan tratu txarrak jasaten dituzten emakumeentzako berehalako harrera-zerbitzuetan sartzeko, honako baldintza hauek bete beharko dituzte eskatzaileek:

   1. Dekretu honen 5. artikuluan deskribatutako egoeretako batean egotea.

   2. Segurtasun-baldintzetan bizitzeko etxebizitza alternatiborik ez izatea, edo berehala erabili ezin izatea.

2. – Berehalako harrera-zerbitzuak lortzeko, ez da beharrezkoa izango emakume eskatzailea EAEn erroldatuta egotea. EAEn erroldatuta badago, inplikatutako erakundeen arteko lankidetza eta harreraren ondoriozko gastuen finantzaketa antolatzean, alde batetik, hartutako emakumearentzat kaltegarria ez izatea hartuko da kontuan, eta, bestetik, erakundeek beren gain hartu beharreko erantzukizunen arteko desorekarik ez sortzea.

1. – Berehalako harrera-zerbitzuak beren izaeragatik hainbat kasutan lehen harrera baterako egokienak izan badaitezke ere, ez da ezinbestekoa aurretik zerbitzu horretara jotzea 2. artikuluaren b) eta c) idatz-zatietan aurreikusitako harrera-etxebizitzetan edo harrera-zentroetan sartzeko. Berehalako harrera-zerbitzuak erabiltzeko aukera oinarrizko gizarte-zerbitzuaren edo erreferentziazko zerbitzuaren iritziz zerbitzu horren esku-hartzea premiazkoa edo komenigarria denean, edota premia-egoera zerbitzu horien arreta-ordutegitik kanpo agertzen denean sortuko da.

2. – Pertsona batek edo familia-unitateak harrera-zerbitzuaren barruko informazioko, aholkularitzako eta orientazioko zerbitzuak beste zerbitzu publiko edo pribatu batzuetatik bideratuta lortuko dira eta, bereziki, beste larrialdi-zerbitzu batzuetatik, hala nola etxeko indarkeriaren edo sexuagatiko indarkeriaren biktimak diren emakumeei argibideak emateko eta telefonoz laguntzeko martxoaren 8ko 51/2005 Dekretuaren bidez sortutako zerbitzutik, larrialdi-zerbitzu sanitarioetatik, oinarrizko gizarte-zerbitzuetatik edo espezializatuetatik, edota etxeko eremuan tratu txarrak jasaten dituzten emakumeentzako laguntzan espezializatutako erakunde pribatuetatik. Bideratzeak egiteko, Erakundeen arteko Protokoloan aurreikusitako bideratze-txostena beharko da. Txostena interesdunak berak aurkeztu ahal izango du.

   Premiazko harrera-baliabidearen informazio-zerbitzua eta laguntza-zerbitzua Larrialdietarako Gizarte Zerbitzuak herritar guztien premia larriei erantzuteko ematen dituenean, jendea zuzenean joan ahal izango da zerbitzura, zerbitzua bera lortzera.

3. – Berehalako harrera-zerbitzuaren berezko informazioko, aholkularitzako eta orientazioko zerbitzuen bitartez lortu ahal izango da berehalako harrera-zerbitzuaren mende dauden bizitegi-eremuetara joateko aukera.

   Zerbitzuan sartzean, lehen gizarte-laguntzaz eta harreraz gain, dauden gizarte-baliabideen eta jarraitu beharreko administrazio-prozeduraren berri emango zaio lagundutako pertsonari: eskaera egiteko modua, eskubideak eta betebeharrak, beharrezkoa den dokumentazioa, eta balioesteko eta ebazteko epea.

4. – Premia-egoeraren balioespena eta, hala badagokio, sartzeko ebazpena 5 egun naturaleko gehieneko epean egin beharko dira. Bizkorrago egiteko, ebazpena sinatzeko zeregina teknikari arduradunaren esku utzi ahal izango da; nolanahi ere, organo eskudunak berrikusi ahal izango du.

5. – Sartzeko unean edo aurretik, idatziz jasoarazi beharko da emakumeak baimena ematen duela, eta berehalako harrera-zerbitzuaren antolamenduari, funtzionamenduari eta bizikidetzari lotutako baldintzak, informazioko, orientazioko eta laguntzako zerbitzuen esku-hartzea eta zerbitzuko profesionalek erreferentziazko gizarte-zerbitzuarekin koordinatuta premien inguruan egindako balioespena onartzen dituela.

6. – Sartzeko unean, bere gelako giltza emango zaio hartutako pertsonari -gelen moduluetan antolatutako zentro baten kasuan-, edota berehalako harrera-etxebizitzaren giltza. Azken kasu horretan, etxebizitza horretan beste bizikidetza-unitate batekin batera biziko balitz, bere bizikidetza-unitateari dagozkion gelen giltzak emango zaizkio.

7. – Zirkunstantziengatik hartutako pertsona berehalako harrera-zerbitzu batetik beste udalerri bateko bizitegi-eremu batera joatea komeni bada, 8.5 artikuluan adierazitako koordinazio-protokoloei jarraituko zaie.

   Artνculo 1.– Egonaldia.

   Egonaldiak kasua balioesteko eta baliabiderik egokienera bideratzeko beharrezkoa den denboran iraungo du, erabiltzaileak bere borondatez horri uko egiten dionean izan ezik. Dena dela, salbuespenak salbuespen, hogeita hamar lanegunekoa izango da gehienez.

Berehalako harrera-baliabideen funtzionamenduan, honako segurtasun-neurri hauek errespetatu beharko dira:

1. Berehalako harrera-etxebizitzen eta berehalako harrera-zerbitzuaren mendeko gela-moduluen helbidea eta telefono-zenbakia, edo kokapena jakiteko eta harremanetan jartzeko balio duen beste edozein datu argitara eman dadin debekatzea.

2. Beste erakunde publiko batzuei bizilekuaren inguruko datuak jakinarazteko betebeharra dagoenean, harremanetarako erreferentzia gisa oinarrizko gizarte-zerbitzua edo berehalako harrera-zerbitzuaren ardura duen erakundea baino ez ematea.

3. Baimendutako langileez bestelako pertsona orori berehalako harrera-zerbitzuan sartzeko aukera debekatzea, zerbitzuaren arduradunen esanbidezko baimena dagoenean izan ezik.

4. Hartutako pertsonei berehalako harrera-etxebizitzen edo moduluetako gelen giltzen kopiak egiteko aukera, eta giltzak beste pertsona batzuei uzteko aukera debekatzea.

5. Arrisku anitzetarako aseguru-poliza bat eta, bereziki, suteen aurkako aseguru bat eta erantzukizun zibileko aseguru bat izatea.

1. – Berehalako harrera-etxebizitzen, edo etxeko eremuan tratu txarrak jasaten dituzten emakumeentzako berehalako harrera-zerbitzu baten mendeko gela-moduluen erabiltzaileek erreferentziazko profesional bat izan beharko dute oinarrizko gizarte-zerbitzuan. Profesional horrek premiak ebaluatuko ditu eta zaintzarako plan indibidual bat edo familia-plan bat landuko du, Euskal Autonomia Erkidegoko gizarte-zerbitzuen erabiltzaileen eta profesionalen eskubide eta betebeharren gutuna, eta iradokizunen eta kexen araubidea onartzen dituen apirilaren 6ko 64/2004 Dekretuan jasotako baldintzetan.

2. – Horretarako, berehalako harrera-zerbitzuak hartutako pertsonen eta egindako edo egin beharreko jardunen berri eman beharko dio lehenbailehen erreferentziazko gizarte-zerbitzuari.

Berehalako harrera-zerbitzuaren prestazioak honako hauek izango dira gutxienez:

1. – Berehalako harrera eta lehen laguntza psikosoziala.

2. – Osasun-zentroetara, poliziara, epaitegietara edo harreraren hasierako unean beharrezkotzat hartzen diren beste instantzia batzuetara laguntzea.

3. – Ostatua eta mantenua.

4. – Oinarrizko gizarte-zerbitzuari jakinaraztea eta hartutako pertsonek zerbitzu horrekin harremanetan jartzea, premiak balioesteko prozesua hasteko, eta baliabiderik edo zerbitzurik egokienera bideratzeko.

5. – Balioespena egin ondoren hartutako pertsonak egonaldi ertaineko edo luzeko harrera-baliabide batera bideratzen badira, esparru horretan orientatzeko babes-zerbitzuak izango dituzte, Dekretu honen II. eranskinean adierazitako baldintzetan, baita gizarte- eta hezkuntza-arloko programa bat eta laguntza-programa bat ere, beharrezkoa izanez gero.

6. – Harrera-baliabide batera bideratu ezean, zerbitzuko langileek, oinarrizko gizarte-zerbitzuarekin lankidetzan, profilarekin eta premiekin bat datozen gizarte-baliabideetarantz orientatu beharko ditu pertsona horiek:

   1. Laguntza psikologikoa;

   2. Laguntza eta esku-hartze psikologikoa, terapeutikoa eta gizarte- eta hezkuntza-arlokoa etxeko eremuan genero-indarkeria jasateko arriskua duten seme-alabentzat, indarkeriari aurrea hartzeko eta ondorioak murrizteko edo txikiagotzeko;

   3. Orientazio eta aholkularitza juridikoa;

   4. Laguntza ekonomikoak;

   5. Laneratzera eta autonomia ekonomikora eta pertsonalera bideratutako prestakuntza-jarduerak;

   6. Haien kargu dauden pertsonei laguntzeko baliabideak eta, bereziki, haurtzaindegiak eta mendeko helduentzako eguneko zaintza-zerbitzuak;

   7. Derrigorrezko eskolatzearen adinean dauden pertsonen berehalako eskolatzea;

   8. Kulturen arteko bitartekotza-programak;

   9. Bidezkotzat hartzen diren beste batzuk.

1. – Berehalako harrera-zerbitzuak zuzendaritzaz arduratutako pertsona bat izan beharko du. Honako funtzio hauek izango ditu pertsona horrek:

   1. Taldeko kide diren profesionalen lana ikuskatzea.

   2. Langileen etengabeko prestakuntza sustatzea eta planifikatzea.

   3. Funtzionamendu-araudia betetzen dela zaintzea.

   4. Eskubideak errespetatuko direla eta betebeharrak beteko direla bermatzeko beharrezkoak diren neurriak hartzea.

   5. Zentroaren segurtasuna Dekretu honetan aurreikusitako baldintzetan bermatzeko beharrezkoak diren neurriak hartzea.

   6. Gizarte-zerbitzuen sareko gainerakoekin eta, bereziki, oinarrizko gizarte-zerbitzuekin eta dauden harrera-baliabideekin komunikatzeko eta koordinatzeko bideak ezartzea.

   7. Hezkuntza-zerbitzuekin, zerbitzu sanitarioekin, prestakuntzaren eta enpleguaren ingurukoekin, polizia-zerbitzuekin, judizialekin eta bidezkotzat hartzen diren beste batzuekin komunikatzeko eta koordinatzeko bideak ezartzea.

   8. Kudeaketaren eta administrazioaren arloko zereginak egitea.

2. – Halaber, profesional espezializatuekin osatutako diziplina anitzeko talde tekniko bat izan beharko du. Profesional horiek honako funtzio hauek betetzeko beharrezkoa den kopuru eta kualifikazio egokia izango dute:

   1. Pertsonei harrera egitea, eta prestasuna eta lehen laguntza psikosoziala eskaintzea.

   2. Hartutako emakumeei harreraren hasieran bidezkotzat hartzen diren polizia-zerbitzuetara, zerbitzu sanitarioetara edo judizialetara laguntzea.

   3. Hartutako pertsonei gaur egungo gizarte-baliabideei eta gizarte-zerbitzuei buruzko informazioa, orientazioa eta aholkularitza eskaintzea.

   4. Hartutako pertsonentzat baliagarriak izan daitezkeen erakunde publikoekin eta pribatuekin harremanetan jartzea, eta prestaziorik edo zerbitzurik egokienak lortzeko aukera bideratzea: hartutako haurrentzako eta nerabeentzako ikastetxeak, haurtzaindegiak, mendeko helduak zaintzeko zerbitzuak eta abar.

   5. Oinarrizko gizarte-zerbitzuari egindako kudeaketen berri ematea, eta kasuaren balioespenean eta beste baliabide batera bideratzeko orientazioan laguntzea.

3. – Talde teknikoko langileek urteko egun guztietan eta eguneko hogeita lau orduetan beharrezkoa den zaintza emango dutela bermatzeko beharrezkoak diren neurriak hartu beharko dira. Asteburuetan, jaiegunetan eta gauez lan egiteko txandak ezarriko dira.

Berehalako harrera-zerbitzuak bere instalazio guztiak erabiltzeko eta bizitzeko baldintza onetan mantenduko dituela bermatu beharko du.

1. – Berehalako harrera-zerbitzuek honako alderdi hauek jasoko dituen barne-araudi bat izan beharko dute:

   1. Baliabidearen helburuak;

   2. Sartzeko baldintzak;

   3. Onarpen-prozedura eta baja-prozedura;

   4. Plaza kopurua;

   5. Funtzionamenduari eta bizikidetzari buruzko arauak;

   6. Erabiltzaileen, eta mendeko pertsonen eta/edo laguntzaileen eskubideak eta betebeharrak;

   7. Profesionalen eskubideak eta betebeharrak;

   8. Erabiltzaileen partaidetza ekonomikoa;

   9. Zerbitzuaren funtzionamenduan parte hartzeko mekanismoak;

   10. Erreklamazio-prozedura:

   11. Erreklamazio-orriak egongo dira, eta kexen eta hartutako neurrien erregistro egokia bermatuko da;

   12. Iradokizunen gutunontzia.

2. – Sartu aurretik, araudiaren kopia bat eman beharko zaie erabiltzaileei, eta hitzezko informazioa eman.

1. – Egonaldiaren amaiera eragingo duten zirkunstantziak honako hauek dira:

   1. Balioespena egiteko aldia amaitu izana, eta beste baliabide batzuetara bideratu izana.

   2. Sartzeko lortutako baldintzak galdu edo amaitu izana.

   3. Ezarritako betebeharrak bete ez izana.

   4. Beste ostatu-alternatiba bat.

   5. Interesdunak esanbidez uko egin izana.

2. – Hartutako pertsonek astebeteko epea izango dute berehalako harrera-zerbitzua uzteko, aurreko idatz-zatietan adierazitako amaitzeko arrazoiren bat agertuz gero. Epe hori igaro ondoren etxebizitza edo gela utzi ezean, utzarazteko bidezkoak diren lege-neurriak hasi ahal izango dira, betiere Herri Administrazioen Araubide Juridikoaren eta Administrazio Prozedura Erkidearen azaroaren 26ko 30/1992 Legean aurreikusitakoa errespetatuta.

3. – Aurrekoa gorabehera, c) kasua agertzen bada eta ez-betetzea 7.2.k) artikuluan xedatutakoari lotuta badago, hartutako pertsonek etxebizitza utzi beharko dute berehala.

1. – Berehalako harrera-zerbitzuek hartutako pertsonen identitatea zuhurtziaz gordetzeko moduko hiriguneetan kokatuta egon beharko dute.

2. – Ekipamendu sanitarioetara eta zerbitzu komunitarioetara joateko garraio publikoak hurbil izan beharko dituzte.

3. – Zerbitzua kokatuko den eremuak segurtasunari eta osasungarritasunari lotutako baldintzak beteko ditu, eta inguruak ongi argiztatuta egongo dira.

1. – Berehalako harrera-zerbitzuak sartzeko, babesteko eta laguntzeko zerbitzuak zein bizitegi-eremua izan beharko ditu.

2. – Honako antolamendu-modalitate hauek izan ditzake:

   1. Zerbitzu eta instalazio guztiak erabilera horretarako eraikin berean kokatzea; kasu horretan, bizitegi-eremuak, ahal bada, gainerako zerbitzuetatik bereizitako sarbidea izango du.

   2. Alde batetik sartzeko, balioesteko, orientatzeko eta babesteko zerbitzuak eraikin batean kokatzea, eta bizitegi-eremua beste eraikin batean edo batzuetan. Bigarren modalitate horretan, sartzeko, balioesteko, orientatzeko eta babesteko zerbitzuak Larrialdietarako Gizarte Zerbitzuak eman ditzake, betiere Dekretu honetan aurreikusitako baldintzak betetzen baditu.

3. – Bizitegi-eremuak dagoen eskariaren, eta premien bilakaeraren arabera dagokion lurralde-eremuko premiei erantzuteko beharrezkoa den edukiera izan beharko du. Honako modalitate hauetako batean antolatu ahal izango da:

   1. Berehalako harrera-etxebizitzak.

   2. Gela-moduluak.

Sartzeko, balioesteko, orientatzeko eta babesteko zerbitzuak emateko berehalako harrera-zerbitzuak dituen instalazioek honako hauek izan beharko dituzte:

1. Administrazio-eremua; harrerari, administrazioari, zuzendaritzari eta kudeaketari lotutako jarduerak egiteko erabiliko da. Erabiltzaileei buruzko informazioa konfidentzialtasun-baldintzetan gordeko dela bermatzeko beharrezkoa den diseinua eta ekipamendua izan beharko du.

2. Arreta espezializatuko eremua; zerbitzuko talde teknikoak zuzeneko arretari lotutako lanbide-jarduerak egiteko erabiliko da. Erabiltzaileekin egiten diren elkarrizketen edo kontsulten pribatutasuna bermatzeko bulego edo areto bat izan beharko du.

3. Jarduera-eremua eta haur-jolasen aretoa, Haurrak eta Nerabeak Zaindu eta Babesteko otsailaren 18ko 3/2005 Legean aisia-eremuetarako aurreikusitako segurtasun-baldintzetan.

1. – Berehalako harrera-zerbitzuaren mendeko berehalako harrera-etxebizitzen gehieneko edukiera eta azalera honako hauek izango dira:

   1. Berehalako harrera-etxebizitza bakoitzak 5 plazako edukiera izango du gehienez, pertsona helduak, haurrak zein nerabeak barne. Muga horren barruan, bi bizikidetza-unitatek okupatu ahal izango dute gehienez, pertsona bakarreko bizikidetza-unitateen kasuan izan ezik (kasu horretan, bi unitate baino gehiago bizi ahal izango dira).

      Aurrekoa gorabehera, familia-unitateak bost kide baino gehiago baditu, denak biziko dira etxebizitzan. Horretarako, beharrezkotzat hartzen diren aparteko neurriak hartu beharko dira.

   2. Berehalako harrera-etxebizitzek babes ofizialeko etxebizitzei buruz indarrean dagoen araudian ezarritako azalera-baldintzak beteko dituzte.

2. – Berehalako harrera-etxebizitzen bizigarritasun-baldintza orokorrak honako hauek izango dira:

   1. Berehalako harrera-etxebizitzek etxebizitza arrunten bizigarritasun-baldintzak bete beharko dituzte. Jangela, sukaldea, logela indibidualak eta/edo bikoitzak izango dituzte; horietan, gainera, sehaska, bainugela eta komuna instalatu ahal izango dira.

   2. Logelek giltza izango dute, etxebizitzan bizi diren bizikidetza-unitate guztien intimitatea bermatzeko.

3. – Berehalako harrera-etxebizitzen instalazioek honako ezaugarri hauek izango dituzte:

   1. Berehalako harrera-etxebizitzen instalazioek osasunaren, lanaren, hirigintzaren, arkitekturaren, eta segurtasunaren eta higienearen arloan indarrean dagoen legerian ezarritako baldintzak bete beharko dituzte.

   2. Halaber, argiztapenari, aireztapenari, berokuntzari eta babes ofizialeko etxebizitzetarako indarrean dagoen araudian ezarritako gutxieneko beste instalazio batzuei lotutako baldintzak bete beharko dituzte.

   3. Berokuntza-ekipamenduari dagokionez, ukitzean erredurak eragin ditzaketen bero-iturriak ez dira, ezein kasutan, erabiltzaileengandik hurbil jarriko.

   4. Oso kontuan hartuko da lokalen, instalazioen eta altzarien mantentzea, kontserbazioa eta, hala badagokie, konponketa, narriadurarik izan ez dezaten. Higiezina aldizka garbitu eta desinfektatuko da.

4. – Berehalako harrera-etxebizitzen ekipamenduek honako ezaugarri hauek izango dituzte:

   1. Etxebizitza baten berezko altzariekin ekipatuta egongo dira, eta beharrezkoak diren etxeko ostilamendua, tresnak eta mihiseria izango dituzte. Altzariek eta ekipamenduek haurrentzako arriskuak saihesteko beharrezkoak diren babes-elementuak izan beharko dituzte (korronte-hartuneen babesgarriak, ertz biribilduak dituzten altzariak edo ertzen babesgarriak altzarietan, eta beharrezkotzat hartzen diren beste babes-elementu batzuk).

   2. Dekorazioaren, altzarien eta ekipamenduen ezaugarriek giro atsegina sortzen lagundu beharko dute.

1. – Berehalako harrera-zerbitzuaren mendeko gela-moduluen gehieneko edukiera eta azalera honako hauek izango dira:

   1. Bizitegi-eremuak 24 plaza izango ditu gehienez, eta gela bikoitzen eta indibidualen moduluetan antolatuko dira.

   2. Modulu bakoitzak 8 pertsonako edukiera izango du gehienez, pertsona helduak, haurrak eta nerabeak barne. Familia-unitate bateko kideak modulu berean biziko dira beti. Familia-unitateak 8 kide baino gehiago baditu, denak biziko dira moduluan. Horretarako, beharrezkotzat hartzen diren aparteko neurriak hartu beharko dira.

2. – Gela-moduluen bizigarritasun-baldintza orokorrak honako hauek izango dira:

   1. Logela indibidualak eta/edo bikoitzak, eta bainugela. Logela indibidualetan zein bikoitzetan, gainera, sehaska bat jarri ahal izango da.

   2. Logelek giltza izango dute, moduluan bizi diren emakumeen eta/edo bizikidetza-unitate guztien intimitatea bermatzeko. Segurtasun-arrazoiak direla-eta, edozein gelatan sartzeko giltza bat izango dute langileek.

3. – Gela-moduluen instalazioen ezaugarriak honako hauek izango dira:

   1. Instalazioek osasunaren, arkitekturaren, eta segurtasunaren eta higienearen arloan indarrean dagoen legerian ezarritako baldintzak bete beharko dituzte.

   2. Gela bakoitzak kanpora emango duen leiho bat eta berokuntza-sistema bat izan beharko ditu. Berokuntza horri dagokionez, ukitzean erredurak eragin ditzaketen bero-iturriak ez dira, ezein kasutan, erabiltzaileengandik hurbil jarriko.

   3. Modulu bakoitzak bainugela bat izango du 4 erabiltzaileko.

   4. Oso kontuan hartuko da instalazioen eta altzarien mantentzea, kontserbazioa eta, hala badagokie, konponketa, narriadurarik izan ez dezaten. Instalazioak aldizka garbitu eta desinfektatuko dira.

4. – Gelen ekipamenduek honako ezaugarri hauek izango dituzte:

   1. Gelek ohea(k), armairua(k), gau-mahaia(k), mahaia(k) eta aulkia(k) izango dituzte. Altzariek eta ekipamenduek haurrentzako arriskuak saihesteko beharrezkoak diren babes-elementuak izan beharko dituzte (korronte-hartuneen babesgarriak, ertz biribilduak dituzten altzariak edo ertzen babesgarriak altzarietan, eta beharrezkotzat hartzen diren beste babes-elementu batzuk).

   2. Dekorazioaren, altzarien eta ekipamenduen ezaugarriek giro atsegina sortzen lagundu beharko dute.

1. – Zerbitzuetarako eremuek zein bizitegi-eremuek telefonoak, telealarma-zerbitzuak edo beste alarma-gailu batzuk izango dituzte, hartutako pertsonen bizitzarako edo segurtasun fisikorako arriskutsuak diren egoerak agertzen direnean berehala laguntza eskatzeko.

2. – Berehalako harrera-etxebizitzek sarrerako ate blindatua edo segurtasunekoa izango dute. Bizitegi-eremua gela-moduluetan antolatuta dagoenean, ate blindatua edo segurtasunekoa jarriko da moduluen eremuaren sarreran.

3. – Zerbitzuetarako eremuek suteen aurkako ekipamendua izango dute, eta, bereziki, ke-detektagailuak, su-itzalgailuak eta hustuketa-plana. Berehalako harrera-etxebizitzek eta gela-moduluek, halaber, suteen aurkako ekipamendua izango dute, eta, bereziki, ke-detektagailuak eta su-itzalgailuak.

1. – Berehalako harrera-zerbitzuak irisgarriak izango dira, arkitektura-oztoporik edo komunikazio-oztoporik gabe.

2. – Horretarako, berehalako harrera-zerbitzuak irisgarriak direla ulertuko da:

   1. Zerbitzuetarako eremuek indarrean dagoen irisgarritasunari buruzko araudian erabilera publikoa duten eraikinetarako araututako baldintzak betetzen dituztenean;

   2. Lurralde Historikoko berehalako harrera-zerbitzuen bizitegi-eremuetan dauden plaza guztien % 4k indarrean dagoen irisgarritasunari buruzko araudian gurpil-aulkian ibiltzen diren edo mugikortasun murriztua duten pertsonentzat erreserbatutako etxebizitzetarako eta ezintasun sentsoriala duten pertsonentzako etxebizitzetarako araututako baldintzak betetzen dituenean.

1. – Etxeko eremuan tratu txarrak jasaten dituzten emakumeentzako harrera-etxebizitzetan sartzeko, honako baldintza hauek bete beharko dituzte eskatzaileek:

   1. Dekretu honen 5. artikuluan deskribatutako egoeretako batean egotea.

   2. Segurtasun-baldintzetan bizitzeko etxebizitza alternatiborik ez izatea, edo berehala erabili ezin izatea.

   3. Harrera-etxebizitza dagoen udalerriko edo, lankidetza-printzipioa aplikatuta, EAEko beste edozein udalerritako erroldan inskribatuta egotea. Azken kasu horretan, inplikatutako erakundeen arteko lankidetza eta harreraren ondoriozko gastuen finantzaketa antolatzean, alde batetik, hartutako emakumearentzat kaltegarria ez izatea hartuko da kontuan, eta, bestetik, erakundeek beren gain hartu beharreko erantzukizunen artean desorekarik ez sortzea.

2. – Euskal Autonomia Erkidegoan erroldatuta ez dauden eskatzaileen kasuan, hasierako harrera baimenduko da, baina, baliabidean jarraitzeko, beharrezkoa izango da erroldatzeko izapideak hastea, Estatuko beste autonomia-erkidego batzuetan erroldatuta dauden eta erroldatuta dauden lekua aldatu nahi ez duten pertsonen kasuan izan ezik. Kasu horretan, aurreko idatz-zatian inplikatutako erakundeen arteko lankidetzari eta egonaldiaren ondoriozko gastuen finantzaketari buruz xedatutakoa aplikatuko da.

1. – Harrera-etxebizitzak lortzeko hasierako eskaera oinarrizko gizarte-zerbitzuaren bitartez egin beharko da, eta zerbitzu horrek egoeraren premiak eskatzen duen arintasunarekin bideratu beharko du. Nolanahi ere, geroago egoeraren zirkunstantziak eta ezaugarriak aztertu beharko dira premien ebaluazio baten esparruan, eta, hala badagokio, egoera horri laguntza-plan indibidual batekin edo familia-plan batekin erantzungo zaio.

2. – Premia-egoera jendearen arretarako ordutegitik kanpo sortzen bada eta berehalako harrera-zerbitzura bideratzea egokitzat hartzen ez bada, beste larrialdi-zerbitzu publiko batzuen bitartez lortu ahal izango dira harrera-etxebizitzak (hala nola polizia-zerbitzuen bitartez), egoera horiei erantzuteko udalerri bakoitzean aukeratzen den antolamendu-formulari jarraiki.

3. – Sartzeko unean edo aurretik, idatziz jasoarazi beharko da hartutako pertsonak baimena ematen duela, eta harrera-etxebizitzaren antolamenduari, funtzionamenduari eta bizikidetzari lotutako baldintzak, berehalako harrera-zerbitzuaren informazioko, orientazioko eta laguntzako zerbitzuen esku-hartzea (etxebizitza zerbitzu horren bitartez lortzen bada), eta erreferentziazko gizarte-zerbitzuak premiei dagokienez egindako balioespena onartzen dituela.

4. – Sartzeko unean, harrera-etxebizitzaren giltza emango zaio hartutako pertsonari; etxebizitzan beste bizikidetza-unitate batekin bizi bada, bere bizikidetza-unitateari dagozkion gelen giltzak emango zaizkio.

5. – Zirkunstantziengatik hartutako pertsona beste udalerri bateko harrera-etxebizitza batera joatea komeni bada, 8.5 artikuluan adierazitako koordinazio-protokoloei jarraituko zaie.

Egonaldiak familia-etxebizitzaren erabileraren esleipena ezartzen duten prozedura judizialen ebazpenaren datara bitartean iraungo du gutxienez, erabiltzaileak berak egonaldiaren amaiera eskatzen duenean izan ezik. Edonola ere, 4 hilabeteko epea igaro ondoren, beste gizarte-baliabide, gizarte-programa, etxebizitza-baliabide edo etxebizitza-programa batzuen bidez erantzun ahal izango zaio ostatu-premiari, betiere premien balioespen batek hori aholkatzen badu; bestela, hasiera batean ezarritako epea luzatu ahal izango da, betiere harrera eragin zuten baldintzak aldatzen ez badira.

1. – Harrera-etxebizitzen funtzionamenduan, honako segurtasun-neurri hauek errespetatu beharko dira:

   1. Etxebizitzaren helbidea eta telefono-zenbakia, edo kokapena jakiteko eta harremanetan jartzeko balio duen beste edozein datu argitara eman dadin debekatzea.

   2. Beste erakunde publiko batzuei bizilekuaren inguruko datuak jakinarazteko betebeharra dagoenean, harremanetarako erreferentzia gisa oinarrizko gizarte-zerbitzua edo etxebizitzaren ardura duen erakundea baino ez ematea.

   3. Hartutako pertsonez eta baimendutako langileez bestelako pertsona orori harrera-etxebizitzan sartzeko aukera debekatzea, etxebizitzaren arduradunen esanbidezko baimena dagoenean izan ezik.

   4. Hartutako pertsonei harrera-etxebizitzen giltzen kopiak egiteko aukera, eta giltzak beste pertsona batzuei uzteko aukera debekatzea.

2. – Harrera-etxebizitzek arrisku anitzetarako aseguru-poliza bat eta, bereziki, suteen aurkako aseguru bat eta erantzukizun zibileko aseguru bat izan beharko dute.

Etxeko eremuan tratu txarrak jasaten dituzten emakumeentzako harrera-etxebizitzen erabiltzaileek erreferentziazko profesional bat izan beharko dute oinarrizko gizarte-zerbitzuan. Profesional horrek premiak ebaluatuko ditu eta zaintzarako plan indibidual bat edo familia-plan bat landuko du, Euskal Autonomia Erkidegoko gizarte-zerbitzuen erabiltzaileen eta profesionalen eskubide eta betebeharren gutuna, eta iradokizunen eta kexen araubidea onartzen dituen apirilaren 6ko 64/2004 Dekretuan jasotako baldintzetan.

1. – 2.5 artikuluan adierazitako zaintzarako plan indibidualaren edo familia-planaren esparruan, harrera-etxebizitzen erabiltzaileek gizarte- eta hezkuntza-arloko programa bat eta laguntza-programa bat izan beharko dute, eta, oinarrizko gizarte-zerbitzutik, profilarekin eta premiekin bat datozen gizarte-baliabideetarantz orientatu beharko dira. Hona hemen baliabide horiek:

   1. Laguntza psikologikoa;

   2. Laguntza eta esku-hartze psikologikoa, terapeutikoa eta gizarte- eta hezkuntza-arlokoa etxeko eremuan genero-indarkeria jasateko arriskua duten seme-alabentzat, indarkeriari aurrea hartzeko eta ondorioak murrizteko edo txikiagotzeko;

   3. Orientazio eta aholkularitza juridikoa;

   4. Laguntza ekonomikoak;

   5. Laneratzera eta autonomia ekonomikora eta pertsonalera bideratutako prestakuntza-jarduerak;

   6. Hartutako emakumeen kargu dauden pertsonei laguntzeko baliabideak eta, bereziki, haurtzaindegiak eta mendeko helduentzako eguneko etxez etxeko zaintza-zerbitzuak;

   7. Derrigorrezko eskolatzearen adinean dauden pertsonen berehalako eskolatzea;

   8. Kulturen arteko bitartekotza-programak;

   9. Bidezkotzat hartzen diren beste batzuk.

      Xede horrekin, bidezkotzat hartzen dituzten baliabide publikoetara eta pribatuetara jo ahal izango dute oinarrizko gizarte-zerbitzuek.

2. – Oinarrizko gizarte-zerbitzuek egoeraren ezaugarriak kontuan hartuta beharrezkotzat eta bidezkotzat hartzen dutenean, eta harrera-etxebizitzatik irteera prestatzeko, trantsizioan laguntzeko programak eta baliabideak izango dituzte erabiltzaileek. Horien artean, zubi-etxebizitzak azpimarratu behar dira, hau da, bi urteko aldietarako lagapeneko edo alokairuko etxebizitzak (aldiak luzatu egin daitezke). Foru Aldundiek, Udalek eta Udalen Mankomunitateek, alternatiba mota horren eskuragarritasuna bermatzeko, Etxebizitza eta Gizarte Gaietako Sailaren zuzeneko sustapenetan toki-erakundeei besterentzera eta, era horretan, haien eskumeneko ekipamenduak sortzera zuzendutako babes ofizialeko etxebizitzen erreserbara jo ahal izango dute.

Oso kontuan hartuko da lokalen, instalazioen eta altzarien mantentzea, kontserbazioa eta, hala badagokie, konponketa, narriadurarik izan ez dezaten. Higiezina aldizka garbitu eta desinfektatuko da.

1. – Harrera-etxebizitzek honako alderdi hauek ezarriko dituen barne-araudi bat izan beharko dute:

   1. Baliabidearen helburuak;

   2. Sartzeko baldintzak;

   3. Onarpen-prozedura eta baja-prozedura;

   4. Edukiera eta plaza kopurua (pertsonak);

   5. Funtzionamenduari eta bizikidetzari buruzko arauak;

   6. Erabiltzaileen, eta mendeko pertsonen eta/edo laguntzaileen eskubideak eta betebeharrak;

   7. Profesionalen eskubideak eta betebeharrak;

   8. Zerbitzuaren funtzionamenduan parte hartzeko mekanismoak;

   9. Erreklamazio-prozedura:

   10. Erreklamazio-liburu bat egongo da, eta kexen eta hartutako neurrien erregistro egokia bermatuko da;

   11. Iradokizunen gutunontzia.

2. – Sartu aurretik, araudiaren kopia bat eman beharko zaie erabiltzaileei, eta hitzezko informazioa eman.

1. – Egonaldiaren amaiera eragingo duten zirkunstantziak honako hauek dira:

   1. Sartzeko lortutako baldintzak galdu edo amaitu izana.

      30. artikuluan xedatutakoari jarraiki ezarritako egonaldiaren epea amaitu izana.

   2. Ezarritako betebeharrak bete ez izana.

   3. Beste ostatu-alternatiba bat.

   4. Interesdunak esanbidez uko egin izana.

2. – Hartutako pertsonek 2 asteko epea izango dute harrera-etxebizitza uzteko, aurreko idatz-zatietan adierazitako amaitzeko arrazoiren bat agertuz gero. Epe hori igaro ondoren etxebizitza utzi ezean, utzarazteko bidezkoak diren lege-neurriak hartu ahal izango dira, betiere Herri Administrazioen Araubide Juridikoaren eta Administrazio Prozedura Erkidearen azaroaren 26ko 30/1999 Legean aurreikusitakoa errespetatuta.

3. – Aurrekoa gorabehera, c) kasua agertzen bada eta ez-betetzea 7.2.k) artikuluari lotuta badago, hartutako pertsonek etxebizitza utzi beharko dute berehala.

1. – Etxeko eremuan tratu txarrak jasaten dituzten emakumeentzako harrera-etxebizitzak etxebizitza normalizatuak izango dira, etxebizitza-eraikin arruntetan txertatuak edo familia bakarreko etxebizitzak, eta hartutako pertsonen identitatea zuhurtziaz gordetzeko moduko guneetan kokatuak.

2. – Ekipamendu sanitarioetara eta zerbitzu komunitarioetara joateko garraio publikoak hurbil izan beharko dituzte.

3. – Etxebizitza kokatuko den eremuak segurtasunari lotutako baldintzak beteko ditu, eta inguruak ongi argiztatuta egongo dira.

1. – Harrera-etxebizitza bakoitzak 5 plazako edukiera izango du gehienez, pertsona helduak, haurrak zein nerabeak barne. Muga horren barruan, bi bizikidetza-unitatek okupatu ahal izango dute gehienez, pertsona bakarreko bizikidetza-unitateen kasuan izan ezik (kasu horretan, bi unitate baino gehiago bizi ahal izango dira).

2. – Aurrekoa gorabehera, familia-unitateak bost kide baino gehiago baditu, denak biziko dira etxebizitzan. Horretarako, beharrezkotzat hartzen diren aparteko neurriak hartu beharko dira.

3. – Harrera-etxebizitzek babes ofizialeko etxebizitzei buruz indarrean dagoen araudian ezarritako azalera-baldintzak beteko dituzte.

1. – Harrera-etxebizitzek etxebizitza arrunten bizigarritasun-baldintzak bete beharko dituzte. Jangela, sukaldea, bainugela, logela indibidualak eta/edo bikoitzak izango dituzte; horietan, gainera, sehaska instalatu ahal izango da.

2. – Logelek giltza izango dute, etxebizitzan bizi diren bizikidetza-unitate guztien intimitatea bermatzeko. Segurtasun-arrazoiak direla-eta, edozein gelatan sartzeko giltza bat izango dute etxebizitzaren ardura duen erakundeko langileek eta oinarrizko gizarte-zerbitzuko erreferentziazko profesionalak.

1. – Harrera-etxebizitzek osasunaren, lanaren, hirigintzaren, arkitekturaren, eta segurtasunaren eta higienearen arloan indarrean dagoen araudia bete beharko dute.

2. – Halaber, argiztapenari, aireztapenari, berokuntzari eta babes ofizialeko etxebizitzetarako indarrean dagoen araudian ezarritako gutxieneko beste instalazio batzuei lotutako baldintzak bete beharko dituzte.

3. – Berokuntza-ekipamenduari dagokionez, ukitzean erredurak eragin ditzaketen bero-iturriak ez dira, ezein kasutan, erabiltzaileengandik hurbil jarriko.

4. – Oso kontuan hartuko da lokalen, instalazioen eta altzarien mantentzea, kontserbazioa eta, hala badagokie, konponketa, narriadurarik izan ez dezaten. Higiezina aldizka garbitu eta desinfektatuko da.

1. – Etxebizitza baten berezko altzariekin ekipatuta egongo dira, eta beharrezkoak diren etxeko ostilamendua, tresnak eta mihiseria izango dituzte. Altzariek eta ekipamenduek haurrentzako arriskuak saihesteko beharrezkoak diren babes-elementuak izan beharko dituzte (korronte-hartuneen babesgarriak, ertz biribilduak dituzten altzariak edo ertzen babesgarriak altzarietan, eta beharrezkotzat hartzen diren beste babes-elementu batzuk).

2. – Dekorazioaren, altzarien eta ekipamenduen ezaugarriek giro atsegina sortzen lagundu beharko dute.

1. – Telefonoak, telealarma-zerbitzuak edo beste alarma-gailu batzuk izango dituzte, hartutako pertsonen bizitzarako edo segurtasun fisikorako arriskutsuak diren egoerak agertzen direnean berehala laguntza eskatzeko.

2. – Suteen aurkako ekipamendua izango dute, eta, bereziki, ke-detektagailuak eta su-itzalgailua.

3. – Ate blindatua eta/edo segurtasunekoa izango dute.

000 biztanleko eremu bakoitzean dauden harrera-etxebizitzen plazen % 4 irisgarria izango da, arkitektura-oztoporik edo komunikazio-oztoporik gabe. Horretarako, indarrean dagoen irisgarritasunari buruzko araudian gurpil-aulkian ibiltzen diren edo mugikortasun murriztua duten pertsonentzat erreserbatutako etxebizitzetarako eta ezintasun sentsoriala duten pertsonentzako etxebizitzetarako araututako baldintzak bete beharko dituzte.

1. – Harrera-zentroak urteko egun guztietan egongo dira funtzionamenduan, eta langile espezializatuak izango dituzte eguneko hogeita lau orduetan.

2. – Harrera-zentroetan sartzeko, aldez aurretik zentroaren ardura duen gizarte-zerbitzuak balioetsi beharko du lan-ordutegian.

1. – Etxeko eremuan tratu txarrak jasaten dituzten emakumeentzako harrera-zentroetan sartzeko, honako baldintza hauek bete beharko dituzte eskatzaileek:

   1. Dekretu honen 5. artikuluan deskribatutako egoeretako batean egotea.

   2. Segurtasun-baldintzetan bizitzeko etxebizitza alternatiborik ez izatea, edo berehala erabili ezin izatea.

   3. Harrera-zentroa dagoen udalerriko edo, lankidetza-printzipioa aplikatuta, EAEko beste edozein udalerritako erroldan inskribatuta egotea. Azken kasu horretan, inplikatutako erakundeen arteko lankidetza eta harreraren ondoriozko gastuen finantzaketa antolatzean, alde batetik, hartutako emakumearentzat kaltegarria ez izatea hartuko da kontuan, eta, bestetik, erakundeek beren gain hartu beharreko erantzukizunen artean desorekarik ez sortzea.

2. – Euskal Autonomia Erkidegoan erroldatuta ez dauden eskatzaileen kasuan, hasierako harrera baimenduko da, baina, baliabidean jarraitzeko, beharrezkoa izango da erroldatzeko izapideak hastea, Estatuko beste autonomia-erkidego batzuetan erroldatuta dauden eta erroldatuta dauden lekua aldatu nahi ez duten pertsonen kasuan izan ezik. Kasu horretan, aurreko idatz-zatian inplikatutako erakundeen arteko lankidetzari eta egonaldiaren ondoriozko gastuen finantzaketari buruz xedatutakoa aplikatuko da.

1. – Zentroan sartzeko, eskaera egin eta harrera-zerbitzu horren ardura duen erakundearen gizarte-zerbitzura bidali beharko da. Gizarte-zerbitzu horrek berehala egingo ditu balioespena eta ebazpena.

   Eskaera honako hauetako batetik egin beharko da:

   1. berehalako harrera-zerbitzutik, pertsona bertan bizi denean.

   2. oinarrizko gizarte-zerbitzutik; behar adinako informazioa eta kasuaren hasierako balioespena aurkeztu beharko da.

2. – Sartzeko unean edo aurretik, idatziz jasoarazi beharko da hartutako emakumeak baimena ematen duela, eta harrera-zentroaren antolamenduari, funtzionamenduari eta bizikidetzari lotutako baldintzak, lan-planean ezarritako esku-hartze profesionala, eta erreferentziazko gizarte-zerbitzuak premien inguruan egindako balioespena eta bidezko esku-hartzea onartzen dituela.

3. – Sartzeko unean, dagokion gelako giltza emango zaio hartutako pertsonari.

4. – Zirkunstantziengatik hartutako pertsona beste udalerri bateko zentro batera joatea komeni bada, 8.5 artikuluan adierazitako koordinazio-protokoloei jarraituko zaie.

Egonaldiak familia-etxebizitzaren erabileraren esleipena ezartzen duten prozedura judizialen ebazpenaren datara bitartean iraungo du gutxienez, erabiltzaileak berak egonaldiaren amaiera eskatzen duenean izan ezik. Edonola ere, 6 hilabeteko epea igaro ondoren, beste gizarte-baliabide, gizarte-programa, etxebizitza-baliabide edo etxebizitza-programa batzuen bidez erantzun ahal izango zaio ostatu-premiari, betiere premien balioespen batek hori aholkatzen badu; bestela, hasiera batean ezarritako epea luzatu ahal izango da, betiere harrera eragin zuten baldintzak aldatzen ez badira.

Harrera-baliabideen funtzionamenduan, honako segurtasun-neurri hauek errespetatu beharko dira:

1. – Harrera-zentroaren helbidea eta telefono-zenbakia, edo kokapena jakiteko eta harremanetan jartzeko balio duen beste edozein datu argitara eman dadin debekatzea.

2. – Beste erakunde publiko batzuei bizilekuaren inguruko datuak jakinarazteko betebeharra dagoenean, harremanetarako erreferentzia gisa harrera-zentroaren ardura duen erakundea baino ez ematea.

3. – Baimendutako langileez bestelako pertsona orori harrera-zentroan sartzeko aukera debekatzea, zentroaren arduradunen esanbidezko baimena dagoenean izan ezik.

4. – Zentroak arrisku anitzetarako aseguru-poliza bat eta, bereziki, suteen aurkako aseguru bat eta erantzukizun zibileko aseguru bat izan beharko ditu.

1. – Etxeko eremuan tratu txarrak jasaten dituzten emakumeentzako harrera-zentroen erabiltzaileek erreferentziazko profesional bat izan beharko dute oinarrizko gizarte-zerbitzuan. Profesional horrek premiak ebaluatuko ditu eta zaintzarako plan indibidual bat edo familia-plan bat landuko du, Euskal Autonomia Erkidegoko gizarte-zerbitzuen erabiltzaileen eta profesionalen eskubide eta betebeharren gutuna, eta iradokizunen eta kexen araubidea onartzen dituen apirilaren 6ko 64/2004 Dekretuan jasotako baldintzetan.

2. – Oinarrizko gizarte-zerbitzuko erreferentziazko profesional hori, halaber, harrera-zentroarekiko eta/edo zerbitzu espezializatuko langileekiko koordinazioaren arduraduna izango da, esku-hartze koordinatua ahalbidetzeko eta laguntza-harremanari jarraipena emateko, betiere oinarrizko gizarte-zerbitzuak diseinatu beharreko esku-hartze indibidualeko plana edo familia-plana zentroan ezarritako lan-planarekin bat etortzeko moduan.

Harrera-zentroaren prestazioak honako hauek izango dira gutxienez:

1. – Aldi baterako harrera eta laguntza psikosoziala.

2. – Ostatua, elikadura eta zaintza integrala.

3. – Osasun-zentroetara, poliziara, epaitegietara edo harreraren hasierako unean beharrezkotzat hartzen diren beste instantzia batzuetara laguntzea.

4. – Oinarrizko gizarte-zerbitzuari jakinaraztea eta hartutako pertsonek zerbitzu horrekin harremanetan jartzea, premiak balioesteko prozesua hasteko, eta baliabiderik edo zerbitzurik egokienera bideratzeko.

5. – Gizarte-zerbitzuekin eta kasuan inplikatutako erakundeekin eta baliabideekin koordinatzea.

6. – Familia-unitatearen oinarrizko premiei erantzutea, esku hartzeko prozesuaren fase bakoitzean proposatutako helburuak lortzeko.

7. – Familia-sistemako kide bakoitzari laguntza indibidualizatua ematea, aldatu beharreko alderdiak eta baliabide pertsonalak kontuan hartuta. Esku-hartzean, faktore psikologikoak eta terapeutikoak, hezkuntza-faktoreak eta gizarteratze-faktoreak hartuko dira kontuan, prestakuntzaren eta lanaren arlotik funtsean.

8. – Familia-laguntza ematea, familiako kide bakoitzarekin egin beharreko esku-hartzean, eta harreman-sistema bat osatzen duen familian oinarritua.

9. – Bizipenak elkartrukatzeko aukera emango duten eta babesa eta autokonfiantza emango duten (eta asertibitatea eta autoafirmazio pertsonala sustatuko duten) autolaguntza-taldeak garatzea.

10. – Harrera-zentroaren berezkoak ez diren, baina profilera eta premietara hobeto egokitzen direlako beharrezkoak izan daitezkeen gizarte-baliabideak eskuratzeko aukera erraztea eta baliabide horiekiko koordinazioa ezartzea. Hona hemen baliabide horiek:

    1. Laguntza psikologikoa;

    2. Laguntza eta esku-hartze psikologikoa, terapeutikoa eta gizarte- eta hezkuntza-arlokoa etxeko eremuan genero-indarkeria jasateko arriskua duten seme-alabentzat, indarkeriari aurrea hartzeko eta ondorioak murrizteko edo txikiagotzeko;

    3. Orientazio eta aholkularitza juridikoa;

    4. Laguntza ekonomikoak;

    5. Laneratzera eta autonomia ekonomikora eta pertsonalera bideratutako prestakuntza-jarduerak;

    6. Haien kargu dauden pertsonei laguntzeko baliabideak eta, bereziki, haurtzaindegiak eta mendeko helduentzako eguneko zaintza-zerbitzuak;

    7. Derrigorrezko eskolatzearen adinean dauden pertsonen berehalako eskolatzea;

    8. Kulturen arteko bitartekotza-programak;

    9. Bidezkotzat hartzen diren beste batzuk.

1. – Harrera-zentroek zuzendaritzaz arduratutako pertsona bat izan beharko dute. Honako funtzio hauek izango ditu pertsona horrek:

   1. Taldeko kide diren profesionalen lana ikuskatzea.

   2. Langileen etengabeko prestakuntza sustatzea eta planifikatzea.

   3. Funtzionamendu-araudia betetzen dela zaintzea.

   4. Eskubideak errespetatuko direla eta betebeharrak beteko direla bermatzeko beharrezkoak diren neurriak hartzea.

   5. Zentroaren segurtasuna Dekretu honetan aurreikusitako baldintzetan bermatzeko beharrezkoak diren neurriak hartzea.

   6. Gizarte-zerbitzuen sareko gainerakoekin eta, bereziki, oinarrizko gizarte-zerbitzuekin eta esku hartzen duten baliabideekin komunikatzeko eta koordinatzeko bideak ezartzea.

   7. Hezkuntza-zerbitzuekin, zerbitzu sanitarioekin, prestakuntzaren eta enpleguaren ingurukoekin, polizia-zerbitzuekin, judizialekin eta bidezkotzat hartzen diren beste batzuekin komunikatzeko eta koordinatzeko bideak ezartzea.

   8. Kudeaketaren eta administrazioaren arloko zereginak egitea.

2. – Halaber, profesionalekin osatutako diziplina anitzeko talde tekniko bat izan beharko du. Profesional horiek honako funtzio hauek betetzeko beharrezkoa den kopuru eta kualifikazio egokia izango dute:

   1. Pertsonei harrera egitea, eta prestasuna eta laguntza psikosoziala eskaintzea.

   2. Hartutako emakumeak bidezkotzat hartzen diren polizia-zerbitzuetara, zerbitzu sanitarioetara edo judizialetara laguntzea.

   3. Hartutako pertsonei gaur egungo gizarte-baliabideei eta gizarte-zerbitzuei buruzko informazioa, orientazioa eta aholkularitza eskaintzea.

   4. Familia-unitateko kide bakoitzarekin egingo den lan-planari jarraiki garatu beharreko laguntza psikosoziala eta psikologia- eta hezkuntza-arloko esku-hartzea ematea.

   5. Hartutako pertsonentzat baliagarriak izan daitezkeen erakunde publikoekin eta pribatuekin harremanetan jartzea, eta prestaziorik edo zerbitzurik egokienak lortzeko aukera bideratzea: hartutako haurrentzako eta nerabeentzako ikastetxeak, haurtzaindegiak, mendeko helduak zaintzeko zerbitzuak eta abar.

   6. Erreferentziazko gizarte-zerbitzuari eta oinarrizko gizarte-zerbitzuari egindako kudeaketen berri ematea, eta kasuaren balioespenean eta beste baliabide batera bideratzeko orientazioan laguntzea.

3. – Talde teknikoko langileek urteko egun guztietan eta eguneko hogeita lau orduetan langile espezializatuak egongo direla bermatzeko beharrezkoak diren neurriak hartu beharko dira. Asteburuetan, jaiegunetan eta gauez lan egiteko txandak ezarriko dira.

Harrera-zentroak bere instalazio guztiak erabiltzeko eta bizitzeko baldintza onetan mantenduko dituela bermatu beharko du.

1. – Harrera-zentroek honako alderdi hauek jasoko dituen barne-araudi bat izan beharko dute:

   1. Baliabidearen helburuak;

   2. Sartzeko baldintzak;

   3. Onarpen-prozedura eta baja-prozedura;

   4. Plaza kopurua;

   5. Funtzionamenduari eta bizikidetzari buruzko arauak;

   6. Erabiltzaileen, eta mendeko pertsonen eta/edo laguntzaileen eskubideak eta betebeharrak;

   7. Profesionalen eskubideak eta betebeharrak;

   8. Erabiltzaileen partaidetza ekonomikoa;

   9. Zerbitzuaren funtzionamenduan parte hartzeko mekanismoak;

   10. Erreklamazio-prozedura:

   11. Erreklamazio-orriak egongo dira, eta kexen eta hartutako neurrien erregistro egokia bermatuko da;

   12. Iradokizunen gutunontzia.

2. – Sartu aurretik, araudiaren kopia bat eman beharko zaie erabiltzaileei, eta hitzezko informazioa eman.

1. – Egonaldiaren amaiera honako zirkunstantzia hauek eragingo dute:

   1. Sartzeko lortutako baldintzak galdu edo amaitu izana.

      2.4 artikuluan xedatutakoari jarraiki ezarritako egonaldiaren epea amaitu izana.

   2. Ezarritako betebeharrak bete ez izana.

   3. Beste ostatu-alternatiba egoki bat.

   4. Interesdunak esanbidez uko egin izana.

2. – Hartutako pertsonek astebeteko epea izango dute harrera-zentroa uzteko, aurreko idatz-zatietan adierazitako amaitzeko arrazoiren bat agertuz gero. Epe hori igaro ondoren etxebizitza edo gela utzi ezean, utzarazteko bidezkoak diren lege-neurriak hasi ahal izango dira, betiere Herri Administrazioen Araubide Juridikoaren eta Administrazio Prozedura Erkidearen azaroaren 26ko 30/1992 Legean aurreikusitakoa errespetatuta.

3. – Aurrekoa gorabehera, c) kasua agertzen bada eta ez-betetzea 7.2.k) artikuluari lotuta badago, hartutako pertsonek zentroa utzi beharko dute berehala.

1. – Harrera-zentroek hartutako pertsonen identitatea zuhurtziaz gordetzeko moduko hiriguneetan kokatuta egon beharko dute.

2. – Ekipamendu sanitarioetara eta zerbitzu komunitarioetara joateko garraio publikoak hurbil izan beharko dituzte.

3. – Zerbitzua kokatuko den eremuak segurtasunari eta osasungarritasunari lotutako baldintzak beteko ditu, eta inguruak ongi argiztatuta egongo dira.

Harrera-zentroak babesteko, laguntzeko eta esku-hartze espezializaturako zerbitzuak zein bizileku-eremua izan beharko ditu.

Zentroak honako hauek izan beharko ditu:

1. Administrazio-eremua; harrerari, administrazioari, zuzendaritzari eta kudeaketari lotutako jarduerak egiteko erabiliko da. Erabiltzaileei buruzko informazioa konfidentzialtasun-baldintzetan gordeko dela bermatzeko beharrezkoa den diseinua eta ekipamendua izan beharko du.

2. Arreta espezializatuko eremua; harrera-zentroko talde teknikoak zuzeneko arretari lotutako lanbide-jarduerak egiteko erabiliko da. Erabiltzaileekin egiten diren elkarrizketen edo kontsulten pribatutasuna bermatzeko bulego edo areto bat izan beharko du gutxienez.

1. – Bizitegi-eremuak 30 plaza izango ditu gehienez, eta logela bikoitzetan eta indibidualetan antolatuta egongo dira.

2. – Oro har, osasunaren, arkitekturaren, eta segurtasunaren eta higienearen arloan indarrean dagoen legerian ezarritako baldintzak bete beharko dituzte instalazioek.

3. – Oso kontuan hartuko da instalazioen eta altzarien mantentzea, kontserbazioa eta, hala badagokie, konponketa, narriadurarik izan ez dezaten. Instalazioak aldizka garbitu eta desinfektatuko dira.

4. – Logelak.

   1. Logela indibidualen gutxieneko azalera 9 m2 izango da, eta logela bikoitzena, berriz, 11 m2.

   2. Logela bakoitzean familia-unitate bakarra egongo da, eta logela bikoitzetan familia bereko 4 kide egongo dira gehienez. Familia-unitatearen tamainagatik edo ezaugarri jakin batzuengatik logela bat baino gehiago erabili behar bada, alboko logeletan edo logela komunikatuetan kokatzeko beharrezkoak diren neurriak hartuko dira, familiaren batasuna eta pribatutasuna zaintzearren.

   3. Gela bakoitzak kanpora emango duen leiho bat eta berokuntza-sistema bat izan beharko ditu. Berokuntza horri dagokionez, ukitzean erredurak eragin ditzaketen bero-iturriak ez dira, ezein kasutan, erabiltzaileengandik hurbil jarriko.

   4. Gelek ohea(k), armairua(k), gau-mahaia(k), mahaia(k) eta aulkia(k) izango dituzte. Altzariek eta ekipamenduek haurrentzako arriskuak saihesteko beharrezkoak diren babes-elementuak izan beharko dituzte (korronte-hartuneen babesgarriak, ertz biribilduak dituzten altzariak edo ertzen babesgarriak altzarietan, eta beharrezkotzat hartzen diren beste babes-elementu batzuk).

   5. Dekorazioaren, altzarien eta ekipamenduen ezaugarriek giro atsegina sortzen lagundu beharko dute.

5. – Higiene-zerbitzuak.

   Gutxienez konketa bat, komun-ontzi bat eta dutxa edo bainuontzi bat beharko dira 4 erabiltzaileko.

6. – Jardueretarako eta elkarbizitzarako guneak.

   Zentroak elkarbizitzarako eta jardueretarako espazio komunak izan beharko ditu, hala nola sukalde-jangela, egongela, jarduera-eremuak eta haur-jolasen eremua. Azken horrek Haurrak eta Nerabeak Zaindu eta Babesteko otsailaren 18ko 3/2005 Legean aisia-eremuetarako aurreikusitako segurtasun-baldintzak bete beharko ditu. Gune horiek 3,5 metroko azalera erabilgarria izan beharko dute erabiltzaileko.

1. – Zerbitzuetarako eremuek zein bizitegi-eremuek telefonoak, telealarma-zerbitzuak edo beste alarma-gailu batzuk izango dituzte, hartutako pertsonen bizitzarako edo segurtasun fisikorako arriskutsuak diren egoerak agertzen direnean berehala laguntza eskatzeko.

2. – Zentroak ate blindatua edo segurtasunekoa izango du sarreran.

3. – Zentroak suteen aurkako ekipamendua izango du, eta, bereziki, ke-detektagailuak eta su-itzalgailuak.

1. – Harrera-zentroak irisgarriak izango dira, arkitektura-oztoporik edo komunikazio-oztoporik gabe.

2. – Zentroan dauden plaza guztien % 4k indarrean dagoen irisgarritasunari buruzko araudian gurpil-aulkian ibiltzen diren edo mugikortasun murriztua duten pertsonentzat erreserbatutako etxebizitzetarako eta ezintasun sentsoriala duten pertsonentzako etxebizitzetarako araututako baldintzak bete beharko ditu. Dauden plaza guztien % 4 bat baino gutxiago bada, gutxienez gela bat eta bainugela bat irisgarriak izatea eta arkitektura-oztoporik ez izatea bermatu beharko da.