King 's Fund-ek "Making care closer to home a reality" txostena aurkeztu du. Bertan, lehen mailako arreta zerbitzuan eta komunitateko arreta zerbitzuan inbertsiorik eta hazkunderik ezak Erresuma Batuko osasun sistemaren eraginkortasunari nola eragiten dion aztertu dute. Txostenak, osasun- eta komunitate-sektoreko liderrekin lankidetzan garatu denak, azpimarratzen du nola gabezia horiek betikotu duen ospitale-ikuspegia, eta ondorioz, ikuspegi horrek mugatu egiten du sistemak duen gaitasuna herritarren prebentzio-premiei eta etengabeko zaintzari erantzuteko. Dokumentuak egiturazko eta kulturako hainbat erreforma proposatzen ditu osasun-sistema birbideratzeko, etxetik gertuko arreta lehenetsiz eta zerbitzu komunitarioak indartuz, arretaren kalitatea eta epe luzerako jasangarritasuna hobetzeko neurri gisa.
Txostenak nabarmentzen duenez, Erresuma Batuko gobernuek komunitateetan zentratuago dagoen osasun-sistema baten ikuspegia errepikatu duten arren, helburu hori oraindik lortu gabe dago. Ospitale kopuruarekin alderatuta, lehen mailako arretako eta komunitateko arretako zerbitzuetan inbertsiorik eta hazkunderik ez izatea da azken hiru hamarkadetako osasun-politika britainiarrean errepikatzen den porrot nabarmenetako bat.
Horregatik, dokumentuak hainbat arrazoi identifikatzen ditu sistemak aldaketa hori ezartzea lortu ez duelako; besteak beste, helburuei buruzko adostasunik eza, zerbitzu komunitarioen ikusezintasuna eta epe luzeko gaien gaineko arazo urgenteei lehentasuna ematea.
-Inbertsiorik eta hazkunderik eza: hamarkadatan lehen mailako zaintzan eta zainketa komunitarioan ikuspegia sustatu duten politikak gorabehera, sektore horien hazkundea nabarmen txikiagoa izan da ospitale-sektorearekin alderatuta. Horrek esan nahi du funts gehienak eta langile kopuruaren igoera ospitaleetara eta larrialdi-zerbitzuetara bideratu direla, NHSren (National Health Service) epe luzerako planetan ezarritakoaren aurka.
-Ikusezintasun-zikloa: Txostenak «ikusezintasun-ziklo» bat aipatzen du zerbitzu komunitarioentzat eta lehen mailako zerbitzuentzat, eta horrek esan nahi du zerbitzu horiek ez dituztela behar diren arreta eta baliabideak jasotzen, ez direlako behar bezala neurtzen eta ez direlako nabarmentzen prebentzioan dituzten onurak. Ziklo horrek zerbitzu horietarako inbertsio eta lehentasun falta betikotzen du, eta datu-hutsune bat sortzen du, eta, ondorioz, desinformazioa erabaki politikoak hartzean.
-Politiken eta estrategien arteko deskonexioa: Politika eta estrategia nazionalak ez datozela bat lehen mailako zaintza eta zainketa komunitarioa sustatzeko ikuspegiarekin ikusi da. Horren ordez, eta berriz ere, ospitale-sistema lehenesten jarraitzen da, eta horrek agerian uzten du azken 30 urteetan proposatutako politiken koherentzia eta inplementazio falta.
-Laneko oztopo estrukturalak eta kulturalak: Beste arazo garrantzitsu bat arreta-hierarkia da. Bertan, arazo urgenteek eta ikusgarriek lehentasuna izaten dute osasunaren prebentzioaren gainetik, eta ez dira hain agerikoak epe laburrean, baina funtsezkoak dira epe luzera aldaketa iraunkorra izateko. Britainia Handiko osasun-sistemaren egungo finantza-egiturak, "Payment by Results" (emaitzen araberako ordainketa) bezalako ereduetan oinarritzen denak, ospitale-jarduera sustatzen du; izan ere, ospitaletan emandako zerbitzu kopurua saritzeko diseinatuta dago, eta, beraz, ez du behar adina sustatzen zainketa prebentiboa eta komunitarioa, eta, horrela, oztopo bat sortzen da etxetik hurbilago dagoen ikuspegi batera aldatzeko.
Gainera, txostenak adierazten du, aurrekontuak orekatu behar direnean edo eraginkortasun-helburuak bete behar direnean, komisiodunentzat errazagoa dela lehen mailako eta erkidegoko zerbitzuen hornitzaileekin kontratu txikiagoak dituzten funtsak murriztea, ospitaletako funtsak murriztu beharrean, horiek kontratu handiagoak eta finkoagoak baitituzte. Hori aldatzeko, txostenak kontratu- eta finantzaketa-ereduak erreformatzea iradokitzen du, malguagoak izan daitezen eta komunitateen beharretan oinarritutako tokiko zerbitzuetan inbertsio handiagoa egin ahal izan dadin. Egoera horretarako irtenbide edo alternatiba hauek ere proposatzen ditu:
- Estrategia nazionalaren eta finantzaketaren birfokuratzea: Txostenak iradokitzen du funtsen eta langileen etorkizuneko hazkundea lehen mailako eta komunitateko osasun-zerbitzuetara bideratzea proportzionalki, ospitaleen ordez. Kontua ez da ospitaleak ixtea, baizik eta inbertsioa birbideratzea, prebentzio-premiei eta premia jarraituei erantzun diezaieketen tokiko zerbitzuak orekatzeko eta indartzeko.
- Lidergoa eta antolaketa-kultura: Garrantzitsua da lidergo konprometitua eta lehen mailako arretan esperientzia duena izatea. Txostenak azpimarratzen du lan-kulturan aldaketak egin behar direla, lankidetza eta ikuspegi prebentibo handiagoa sustatzeko, ospitale-ingurunea laguntzen duten arazo larri eta ikusgarriei lehentasuna eman beharrean.
- Inplementazioa maila operatiboan: Eskala handiko berrantolaketa estrukturalen ordez, txostenak integrazio operatibo eraginkor baten alde egiten du, maila mikroan batera lan egiten duten diziplina anitzeko taldeekin. Gainera, tokiko integraziorako rol espezifikoak sortzea gomendatzen da, erakundeen eta sektoreen arteko lankidetza hobetzeko.
- Malgutasuna kontratuetan eta erregulazioan: Txostenak lehen mailako arretarako kontratu nazionalen ikuspegiak aldatzea iradokitzen du, tokiko mandatariei malgutasun handiagoa ahalbidetuz zerbitzuak erkidego bakoitzaren premien arabera egokitzeko. Era berean, jardunaren ebaluazioa tokiko integrazioan eta garapenean oinarritzea proposatzen da.
- Profesionalen prestakuntza: osasun-arloko profesionalen prestakuntza hobetzea, komunitate-inguruneetan eta lehen mailako arretan nahitaezko esperientzia duten programen bidez, bai rol klinikoetarako, bai kudeaketa-eginkizunetarako. Halaber, sektore horietan ibilbide profesional erakargarriak eta argiak sortzea gomendatzen du, baita etengabeko prestakuntza berrikustea ere, profesionalak diziplina anitzeko taldeetan lan egiteko prestatzeko eta tokiko beharretara egokitzeko, auzo eta komunitate mailan talde-lana errazteko.
Azkenik, txostenak ondorioztatzen du lehen mailako arretaren eta arreta komunitarioaren ikuspegi-aldaketak, pazienteentzako zaintzaren esperientzia eta kalitatea hobetzeaz gain, Erresuma Batuko osasun-sistemaren epe luzerako jasangarritasunean ere lagunduko lukeela. Lider nazionalek politikak, finantzaketa eta giza baliabideak ikuspegi horrekin lerrokatu beharko dituzte, osasun-sistema prebentiboagoa eta komunitatetik hurbilagoa lortzeko.
Xehetasun gehiago nahi izanez gero, The Kings Fund-ek argitaratutako "Zaintza etxeetara hurbildu" (Making care closer to home a reality, 2024) txosten osoa eskura daiteke.
