ofuscar
1
v.prnl./v.tr.
itsutu; ikusmena lausotu
la luz del sol me ofuscó: eguzki-argiak itsutu egin ninduen
estaba ofuscado de rabia: amorruak itsututa zegoen
tengo la mente ofuscada; en estos momentos no puedo pensar: burua nahasita dut; orain ezin dut pentsatu