ozen
1
izond.
sonoro, -a, sonante
mintzo ederra, baina ez behar bezain ozena: un habla hermosa, pero no lo suficientemente sonora
2
izond.
penetrante, estridente
oihu ozena egin zuen: lanzó un grito penetrante
ozen eta argi mintzatu zen: habló alto y claramente
4
iz./izond.
(Hizkl.)
sonoro, -a