sustraitu
1
da ad.
[landareak]
enraizar(se), prender, echar raíces
belar horiek harkaitzetan ere sustraitzen dira: esas hierbas prenden hasta en las rocas
2
da/du ad.
(hed.)
[irmo finkatu, errotu]
enraizar(se), arraigar, echar raíces
gurasoek semeen bihotzetan sustraitu zutena: lo que los padres hicieron arraigar en los corazones de sus hijos
ohitura sustraitua: costumbre arraigada
![](/appcont/elhuyar/ab34aStatics/WebContent/ab34a/images/elhuyar_logo_txikia.png)