hiritar
1
adj.
[hirikoa]
urbano, -a
euskara hiritarra: euskera urbano
2
iz.
[hiriko biztanlea]
ciudadano, -a, habitante de la ciudad
baserritarrak eta hiritarrak: los que son naturales del campo y los de la ciudad
hiritarren ohiturak: las costumbres de los ciudadanos
3
iz.
[estatu bateko kidea]
ciudadano, -a
4
iz.
(Hist.)
ciudadano, -a
Erromako hiritarrak: los ciudadanos romanos