sustancia
(tb. substancia)
1
s.f.
substantzia, gai
esta sustancia es venenosa: substantzia hau pozoitsua da
sustancias orgánicas: substantzia organikoak
la sustancia de su discurso se expresa en una palabra: responsabilidad: bere hitzaldiaren funtsa hitz batera biltzen da: ardura
este cocido no tiene sustancia: eltzeko honek ez du substantziarik
hizo un comentario sin sustancia: ganorarik gabe mintzatu zen
5
s.f.
(Fil.)
substantzia