difamar

1 v.tr. (izena) belztu, (izena/izen ona) zikindu, (izena/izen ona) lohitu, ospea/omena kendu; gaitz esan; iraindu; difamatu

aquel impostor estuvo difamando el nombre del rey: beltzaile hura erregeren izena zikintzen ibili zen

me difamaron diciendo que yo era una ladrona: lapurra nintzela esanez difamatu ninduten