1 koloka
1
adb.
tambaleando(se), balanceando(se)
mahaia koloka dago: la mesa está tambaleándose
2
adb.
dudando, titubeando, vacilando
oso garbi dauka eta galdetuz gero ez da koloka egongo: lo tiene muy claro y si se lo preguntas no titubeará
koloka dabil eta ez daki zein aukeratu: está dudando y no sabe cuál elegir
3
izond.
tambaleante, inestable; poco firme o seguro
oin koloka: pata poco firme
garbi adierazi behar dugu zeintzuk diren sendo eta trinko dauden gauzak eta zeintzuk koloka daudenak: debemos dejar bien claro qué cosas están firmes y seguras y cuáles dudosas
gizon koloka honekin ezin daiteke ezer erabaki: con este hombre indeciso no se puede tomar ninguna decisión
Lokuzioak
![](/appcont/elhuyar/ab34aStatics/WebContent/ab34a/images/elhuyar_logo_txikia.png)