kontent
1
adb.
(batez ere Ipar.)
(batez ere izan, egon, gelditu eta antzeko aditzekin)
alegre, contento, -a; satisfecho, -a
ez gara horrekin kontent gelditzen: no nos quedamos satisfechos con eso
bisaia beti kontent duzu: siempre tienes la cara alegre
ase eta kontent nago: estoy satisfecha y contenta