ez

1 adb. no

—etorriko da— —ez: —¿vendrá— —no

ez jauna: no señor

ez, noski: claro que no

ez, ez dut ikusi: no, no lo he visto

ez kezkatu: no te preocupes

2 iz. negativa, rechazo; negación, no

baiaren eta ezaren artean zalantzan: dudando entre el sí y el no

lehendabiziko ezean ez dezagun amore eman: no nos rindamos ante la primera negativa

haren eza erabatekoa izan zen: su negación fue rotunda

3 iz. falta, carencia; penuria, pobreza; (aurreko sintagma partitiboan edo absolutuan duela) falta de; (aditzaren era burutuaren ondoren) (el) no haber

gerra-garaian eza zer den ikasi genuen: en la época de la guerra aprendimos lo que era la penuria

eza beti zerbaiten eza baita: pues la carencia siempre es falta de algo

beldurrik ezak salbatu zuen: se salvó por su valentía (por su falta de miedo)

lanik eza gauza tristea da: es triste no tener trabajo

konfiantza eza dago bazterretan: hay por ahí falta de confianza

damu dut zure legea gorde eza: me arrepiento de no haber cumplido tu ley

ez dute beste penarik, lehenago etorri eza: no tienen otra pena que no haber venido antes

Lokuzioak

ez si eta ez no

ez, zera!

ez ba(da)!

ez baina

ez bat eta ez bi

ez behintzat(!)

ez beste

ez bezala

ez da hala?; ez dea hala?; hala(n) ez da?

ez eta... ere

ezetik baiera egon

ez eze

ez ezen

ez... ez...

ez ezik

ez hala

ez horixe!

ez horregatik