absolutamente
1
adv.
(en contextos negativos)
ezer/deus ere
no tengo absolutamente nada: ezer ere ez dut
2
adv.
(en contextos afirmativos)
erabat, zeharo, guztiz, arras; izond. + izond. (dagokion adjektibo errepikatua marraz lotua); adb. + adb. (dagokion adberbio errepikatua marraz lotua); absolutuki
estoy absolutamente convencido: erabat sinetsita nago
la subida del sueldo está absolutamente descartada: soldataren igoera guztiz baztertuta dago
vendió absolutamente todo: den-dena saldu zuen