atufar
1
v.tr.
kirastu
los cuerpos sin enterrar de los muertos atufaron el lugar: hilen gorputz ehortzi gabeek bazter guztiak kirastu zituzten
2
v.intr.
kiratsa bota/jario
estos zapatos atufan: zapata hauei kiratsa darie
aquella señora se atufó por nada: emakume hura huskeria bategatik haserretu zen
el vino terminó por atufarse: ardoa azkenean mingostu egin zen