bilakatu
1
da/du ad.
(nor osagaia, izena denean, gehienetan mugagabean)
convertir(se), transformar(se); llegar a ser
ura ardo bilakatu zen: el agua se transformó en vino
harriak urre bilakatu: convertir las piedras en oro
beldur handiek bilakatzen dute ene arima: grandes miedos maltratan mi alma
![](/appcont/elhuyar/ab34aStatics/WebContent/ab34a/images/elhuyar_logo_txikia.png)