arraio
1
interj.
(-a mugatzailea hartu ohi du; galdetzailearen ondoan erabil daiteke: zer, nor, non, nora, nola...; galdetzaileak hartzen du kasu-atzizkia, baina zer arraio esapidean, leku-atzizkia eta -gatik atzizkia esapide osoak hartzen du)
(lgart.)
¡rayos!, ¡demonio(s)!, ¡diablo(s)!, ¡diantre(s)!, ¡cielos!
arraioa! galtzak puskatu ez zaizkit ba!: ¡diablos! ¡pero si se me ha roto el pantalón!
esango al didazu zer arraio nahi duzun—: ¿me vas a decir qué demonios quieres—
nola arraio dakizu hori—: ¿cómo demonios sabes eso—
nork arraio esan du hori—: ¿quién diablos ha dicho eso—
zerk arraio arduratzen zaitu—: ¿qué demonios te preocupa—
baina zer arraiotan ari gara—: pero, ¿qué diablos estamos haciendo—
2
izond.
(lgart.)
maldito, -a, del demonio, demonio (de)
non sartu ote da mutil arraio hori—: ¿dónde se ha metido ese demonio de chico—
zaude isilik, arraio burugabea!: ¡cállate, cabeza de chorlito!
3
iz.
(batez ere Ipar.)
rayo de luz; relámpago