confidente, -a
1
adj.
konfiantzazko, fidagarri, fidatzeko
2
s.
konfiantzazko lagun, lagun min
su primo es su mejor confidente, es a él a quien le cuenta todos sus más íntimos secretos: lehengusua du konfiantzazko lagun handiena, berari esaten dizkio sekreturik ezkutukoenak
3
s.
isil-mandatari
supo a través de su confidente que el enemigo estaba cerca: isil-mandatariari esker jakin ahal izan zuen etsaia hurbil zuela