zain-belar

iz. Sin. plantain. Belar landarea, hosto handi luzaranak dituena; haren egoskinak sendagintzan erabiltzen ziren (Plantago maior).

• zainarazi, zainaraz, zainarazten
• zainart
• zainartatu 1, zainarta, zainartatzen
• zainartatu 2
• zainartatze
• zain-belar
• zainbihurtu
• zaindari
• zaindaritza
• zaindegi
• zaindu, zain(du), zaintzen