urratu 1, urra, urratzen
du ad. (Papera, oihala…) lanabesen laguntzarik gabe hautsi edo puskatu. || Hautsi, puskatu. ◊ Ez naiz bide berriak urratzen ari zaizkigun gaurko olerkariez ari. ◊ Eguna urratzen hasi zenean. || Idatziaz, markatuaz, edo zerbaiten arrastoaz mintzatuz, ezabatu.
- urrakor
- Urralburu Tainta, Gabriel
- urrarazi, urraraz, urrarazten
- urraska
- urrats
- urratu 1, urra, urratzen
- urratu 2
- urratzaile
- urratze
- Urraúl Alto
- Urraúl Bajo
