parabola 2
iz. Mat. Puntu finko bati eta lerro zuzen finko bati buruz bitarte berera dauden puntuek osatzen duten lerro makotu irekia. v Parabola kurba konikoa da, planoa konoaren sortzaile bati paraleloa denean sortzen den kurba konikoa alegia (ik. koniko). Parabola osatzen duten P puntu guztiek arau bat betetzen dute: P puntu horien eta F parabolak duen fokuaren arteko distantzia, eta P puntuaren eta direktriz deritzon zuzen finkoaren arteko distantzia berdinak dira. Parabolaren ardatza fokutik igarotzen den eta zuzentzaileari buruz elkarzuta den lerro zuzena da; eta ardatzak parabola mozten duen puntua, berriz, parabolaren erpina da. Erpina jatorrian, hots, koordenatu kartesiarren (0,0) puntuan, eta ardatza koordenatu sistema horren x ardatza duen parabolaren ekuazioa y2=2px da; p, fokuaren eta lerro zuzentzailearen artean den distantzia da. v Bada propietate bat edozein parabolak betetzen duena: parabolaren puntua den P-rentzat, a, P puntuan parabolaren tangentearen eta P-tik igaroz parabolaren ardatzari buruz paraleloa den lerro zuzenak osatzen duten angelua delarik, eta ß aipaturiko tangentearen eta P puntua eta fokua batzen dituen lerro zuzenak osatzen duten angelua delarik bi angelu horiek berdinak dira.