mututu, mutu(tu), mututzen
da-du ad. da-du ad. Mutu gelditu edo utzi. Hau entzutean mututu zen. Isildu ziren neskatxen kantak, mututu artzain txistuak. || Mutu bihurtu. Jaunak sendatu zuen mutu hau ez zen berriz mututu. || Mututurik. adlag. Benetako kristaua bazina lotsatu eta mututurik geratuko zinateke.
- muturreko
- muturrekoka
- muturtu, mutur(tu), muturtzen
- muturtze
- mututasun
- mututu, mutu(tu), mututzen
- mututze
- mutxi
- mutxidura
- mutxikin
- mutxiko
