mendekatu, mendeka, mendekatzen
da ad. (Irain edo kalte bat) ordaindu, kalte edo irain egilea zigortuz. ◊ du ad. Norbaitek norbait mendekatu: hari kalte edo irain egin diona ordainez zigortu.
- mendebalde
- mendebal-txori
- Mendeika
- Mendeja
- mendekari
- mendekatu, mendeka, mendekatzen
- mendekatzaile
- mendekatze
- mendekio
- mendeko
- Mendekoste