itzali, itzal(i), itzaltzen

da-du ad. Erretzetik gelditu edo geldiarazi. ◊ Argitzetik gelditu edo geldiarazi. || Suarekin edo garrarekin alderatzen denaz hitz eginez, bizitasuna gutxitu edo desagertu. ◊ (Hotsak). Isildu. || (Bistatik) desagertu edo desagerrarazi.

• itzaleztatze
• itzalgaitz
• itzalgaizka
• itzalgarri
• itzalgune
• itzali, itzal(i), itzaltzen
• itzalkin
• itzalkor
• itzalpe
• itzalpetu, itzalpe(tu), itzalpetzen
• itzalpetze