isildu, isil(du), isiltzen

da-du ad. Isilik geratu edo utzi; hitz egitetik gelditu. ◊ Zerbait esan gabe gelditu, zerbait ez esan, ez adierazi.

• Ishim
• Isidoro Sevillakoa, santua
• isil
• isilaldi
• isilarazi, isilaraz, isilarazten
• isildu, isil(du), isiltzen
• isilean
• isileko
• isilgauza
• isilgorde
• isil-hizketa