inguratu, ingura, inguratzen
da eta du ad. || du ad. Zerbait beste zerbaiten ingurune osoan gertatu edo ezarri; zerbaitek beste zerbaiten ingurune osoa hartu. Huntzak inguratzen du zuhaitza, besarkatzen du, edoskitzen du. || du ad. Lur eremu baten, mendi baten… alde batetik bestera, haren ertzetik edo albotik joan. Mundua Elkanok inguratu zuen. || Lurra edo eremu batean zehar ibili. Itzuli ederra egungoa: 357 kilometro inguratu ditugu. || da-du ad. Bildu. Juditek Holoferneren burua oihal batean inguratu zuen. || du ad. Lortu, eskuratu. || da ad. Hurbildu, alboratu.
- ingude
- inguma
- ingurabide
- inguraldi
- ingurarazi, inguraraz, ingurarazten
- inguratu, ingura, inguratzen
- inguratzaile
- inguratze
- ingurina
- inguru
- ingurubira
