finkatu, finka, finkatzen
du ad. Irmo ezarri edo oinarritu. Bere egoitza Bilbon finkatu. Donostian finkatu dira* e. Donostian kokatu dira. || Iraunkortasunez ezarri; oinarri sendo edo jakinen gainean jarri. ik. establitu. Bere egoitza Bilbon finkatu zuen. Altube jaunak finkatutako legeak. || Argudio sendoen gainean ezarri. Hori egia dela finkatu. || Ateak eta leihoak erroetan ezarri. v Kim. Argazkiari bainu bat ezarri, errebelatu ondoren argiaren eraginik izan ez dezan.
- finitu 1, fini, finitzen
- finitze
- finkagarri
- finkarazi, finkaraz, finkarazten
- finkarazte
- finkatu, finka, finkatzen
- finkatzaile
- finkatze
- Finke
- finki
- finko
