egosi, egos, egosten
du ad. Dirakien isurkari batean (uretan bereziki) edukiz, zerbait, jateko gaiak batez ere, prestatu. Eltzea egosi: eltzekoa egosi. Emaiozu arloteari egositik, eskatuko dizu erretik (esaera). || Esnea egosi. || Ur horrek gaizki egosten ditu janariak. || Ibili eta ibili oinak egosi zaizkio, eta oinpetan urbatuak ditu. || Bokata egosi. || Hed. Zerbait sutan edo berotan ezarri, tasun jakin bat har dezan. Eguzkitan egositako adreiluak. || Herr. Txegosi. || Irud. Sumindu, erre. Oroitze horrek bere baitan egosten du.
- egosaldi
- egosarazi, egosaraz, egosarazten
- egosbera
- egoserraz
- egosgaitz
- egosi, egos, egosten
- egoskari
- egoskera
- egosketa
- egoski
- egoskogor*
