bujia
iz. Mek. Leherketa motorretan, errekuntza eragiten duen txinparta elektrikoa sortzen duen tresna. Altzairuzkoa izaten da; beheko puntan masari lotutako elektrodo bat du, eta banatzaileari lotutako beste elektrodo bat, masa ukitzen ez duena. Bi elektrodo horien artean korrontea igarotzen denean txinparta sortzen da eta txinparta horri esker erretzen da gasolina eta aire nahastura. v Argi indar artifizialaren intentsitate banakoa, 1941ean nazioarteko hitzarmenez onartu zena.
