bikarbonato

iz. Kim. Azido karbonikoak (H₂CO₃) balentzia 1 metal batekin erreakzionatuz bere hidrogeno atomo bietako bat galtzean osatzen duen gatza. v Sodio bikarbonatoa. Kristal itxurako hauts zuria, gazia dastamenerako (NaH CO₃); azidoekin erreakzionatzean karbono bioxidoa ematen duenez, ogigintzan orearen altxagarri gisa erabiltzen da. Bihotz errearen kontra ere erabiltzen da.

• bikain
• bikaindu, bikain(du), bikaintzen
• bikainki
• bikaintasun
• bikaintze
• bikarbonato
• bikarburo
• bikario
• bikotu, biko, bikotzen
• bikotze
• bike