bihurritu 1, bihurri(tu), bihurritzen
da-du ad. Zerbait bi muturretatik kontrako aldeetara biratu, edo mutur bat finko dagoela bestea biratu. || Asaldatu, norbaiten aurka altxatu.
- bihurrialdi
- bihurriarazi, bihurriaraz, bihurriarazten
- bihurrikatu, bihurrika, bihurrikatzen
- bihurrikeria
- bihurriki
- bihurritu 1, bihurri(tu), bihurritzen
- bihurritu 2
- bihurritze
- bihurtu, bihur, bihurtzen
- bihurtza
- bihurtze