belus

iz. Irazki bikoitzeko ehuna, batak oinarria egin eta besteak delako ehunari bere itxura iletsua ematen diona.

• Beluntza
• beluri
• beluritasun
• beluritu, beluri, beluritzen
• beluritze
• belus
• belutu, belu(tu), belutzen
• Belutxistan
• belutxo
• belutze
• beluze