behartu, behar(tu), behartzen
da-du ad. (Norbait) zerbait egiteko premian jarri edo izan; hertsatu. || da du ad. Behartsu bihurtu. v izond. Zool. Hertsatua; bizitzeko modua aukeratzeko gaitasunik ez duena; esaterako, bizkarroi behartua izate librerik eraman ezin duena da.
- beharrik
- beharrizan
- behartasun
- beharti
- behartsu
- behartu, behar(tu), behartzen
- behartze
- Behaskane
- Behaskane-Laphizketa
- Behasque
- Behasque-Lapiste
