ausartu, ausart(u), ausartzen
da ad. Norbait, inolako beldurrak, lotsak edo begiruneak atzera eragiten ez diola, zerbait egiteko gauza izan. ik. azartu. Bera izan zen hitz egiten (hitz egitera) ausartu zen bakarra.
- ausarditsu
- ausarkeria
- ausarki
- ausart
- ausartasun
- ausartu, ausart(u), ausartzen
- ausartze
- ausartzia
- ausatu, ausa, ausatzen
- ausatze
- ausaz