aspertu, asper, aspertzen

da-du ad. Heg. Zerbaitek edo norbaitek gogo nekadura edo gogaitasunezko sentimena sortu, gogaitu, nekatu. || zaio ad. Ipar. Zah. Mendekatu.

• aspergarri
• asperkizun
• asperkunde
• aspermia
• aspermo
• aspertu, asper, aspertzen
• aspertzaile
• aspertze
• aspidistra
• aspidokirota
• aspidolita