anafora
iz. Erl. Ekialdeko liturgiaren eta liturgia grekoaren parte bat, Erromako liturgiaren kanon-ari dagokiona. v Erret. Erretorikako irudia, bertsoa hitz edo hitz multzo berberaz hastean datzana, simetria emateko edo esanahia indartzeko. v Hizkl. Testuan jadanik aipatua dagoen edo aurrerago aipatzen den elementu baten deixia edo erreferentzia. Funtzio hau bete ohi dute erlatiboek, erakusleek, etab.
