Literatura Unibertsala»Idazle hautatuak
Daniel Defoe (1660-1731)
Ikasketak eta lehenengo lanak
Daniel Defoe ingeles eleberrigile, libelo
idazle eta kazetaria Londresen jaio zen
1660an eta Londresen bertan hil zen 1731n.
Defoeren bizitzari bunizko datu asko ez
dago ; jaiotza data esaterako, ezezaguna da
gaur egun, haina dena dela, gauza jakina da
erdi mailako familia burges batean jaio zela.
Ingalaterrako eliza ofizialaren kontrako erlijio
batekoa zen Defoeren familia, presbiteriarra
hain zuzen ere, eta eskola preshiteriarretan
hezi zen ; aitak ez zuen Oxford edo
Cambridgera bidali nahi izan, eta ospe handiko
eskola haien ordez eskola disidente hikain
batean sartu zuen, heziketa irekiagoa
izan zezan semeak. Ingeles unibertsitateetan
baino irakaskuntza irekiagoa, eta agian hobea,
jaso zuen, soila baina trinkoa ; Defoerenestilo garbi, sinple eta zuzenean eragin handia
izan zuen gaztetako heziketak eta garai
hartan irakasle izan zuen Monon maisuak.
Apaiz presbiteriarra izateko prestakuntza
jaso bazuen ere, 1683an asmo haiek alde
batera utzi eta bere kasa hasi zen merkatari
gisa lanean. Hainbat bidaia egin zituen
Europan zehar, ekonomiaren teorialari handia
izan zen, eta garai batzuetan diru asko
irabazi zuen, haina ez zuen zuhur jokatzen,
Defoek herak onartu zuen bezala, eta azkenean
huts egin zuen bere hainbat negoziotan
. 1692an erreka jo zuen, eta zorrak ordaintzen
ahalegindu bazen ere, bizi guztia
eman zuen zorrak eta auziak ordaindu ezinik
. Azkenik, merkataritza alde batera utzi
eta politikaz kezkatzen hasi zen.
Merkataritzatik kazetaritzara
Kazetaritzan hasi aurretik merkataritza
izan zen Defoeren kezka eta interes nagusia,
eta harrezkero, herriz, politika gaietarako
zaletasuna ernatu zitzaion, esan bezala, eta
kazetaritzan hasi zen lanean.
1683rako idatzia zuen bere lehen panfleto
politikoa, eta hesteak heste, aipagarria
da Essay upon Projects (1698, Proiektuei
buruzko saiakera), kiebra jo ondoren berriro
lehengora nola itzuli asmatu nahian idatzitako
saiakera. 1701ean The True-Born Englishman
(Benetako ingelesa) poema politiko
satirikoa idatzi zuen Gillermo Orangekoaren
alde ; hura izan zen Defoeren lan
nagusietako bat eta hari esker erregearen
panfleto egile nagusia izan zen.
Egunkarietan idazki politikoak eman
zituen argitara batez ere, whig alderdiaren
aldekoak lehenik, tory alderdiaren aldekoak
ondoren ; aldi berean bi alderdien laguntzaile
ere izan zen, espioitza eta kontraespioitza
lanetan jardun zuen, eta zorrak etapolitikako gorabeherak zirela-eta, hainbat
aldiz egon zen espetxean. Bi ezaugarri horiek
izan ziren, hain zuzen ere, Defoeren
bizitzan eragin gehien izan zutenak, eta azken
urteetan, esaterako, bere hartzekodunen
ezkutuan bizi izan zen, dirudienez.
1704an The Rewier , aldizkaria sortu zuen
. Aldizkari hartan, politika gaiez gainera
gai orokorrak, erlijioari bunizkoak, merkataritzakoak,
moralaren gainekoak etab. landu
zituen 1713. urtea bitartean ; orduan ere
arazo asko izan zituen bere etsai politikoekin
eta hainbat aitzakia erabilita espetxeratua
izan zen. «The Rewiero aldizkariko idatzietan
erakutsi zuen kazetaritzarako zituen
dohain apartak. Kazetaritza garai hartako
berrikuntza handietakoa zen literatura jeneroei
clagokienez, eta beste jenero batzuekin
eta batez ere abentura liburuekin ospe
handia izan zuen arren, kazetaritza modernoaren
sortzailetzat hartua da Defoe, ingeles
eleberrigintzaren aita izateaz gainera.
Literatura obrak
Hirurogei urte bete arte, hau da Robinson
Crusoe maisulana idatzi zuen arte, libelo
politikoak eta hainbat gairi buruzko informazioa
ematen duten obra txikiak idatzi zituen
batez ere Defoek. Obra haien artean
bereziki azpimarratzekoak dira lehen aipatu
den Benetako ingelesa, arrazari buruzko
aurrejuzkuen oinarri sendorik ezari buruz
diharduena, eta The Shortest-Way Witb The
Dissenters panfleto ospetsua (1702, Disidenteekiko
biderik laburrena), ironia handiz
idatzitako obra eta bere adiskide zein etsai
politikoen haserrea piztu zuena. Robinsonen
ondoren ere idatzi zituen heste zenbait
obra, adibidez, Captain Singleton (1720,
Singleton kapitaina), Coronel jack (1722,
Jack koronela), Journal of Tbe Plague Year
(1722, Izurriaren urtearen egunkaria), Defoek
txikitan izurriari buruz entzundako berriak
erreportaia gisa emanak agertzen dituena,
eta maila txukuneko heste eleberri
batzuk. Fikziozko bere azken lan aipagarria
Roxana (1724) izan zen.
Lan haiek, dena den, Robinson-en ospearen
itzalean gelditu ziren, nahiz eta
XVIII. mendeko ingeles literaturan puntapuntako
obratzat har daitezkeen horietako
batzuk.
Robinson Crusoe eta Moll Flanders: gizon eta emakume modernoaren erretratuak
Hirurogei urte inguru zituela bere jarduera
publikoak alde batera utzi zituen eta
kontakizunak eta eleberriak idazten hasi
zen, esan bezala. Orduan hasi zuen, hain
zuzen ere, bere lehen maisulana, Robinson
Crarsoe (1719), fikziozko kontakizun luzea.
Robinson Crusoe idazteko garai hartan
ospe handia zuen jenero bat aukeratu zuen
Defoek, bidaia liburuena hain zuzen ; estilo
soila erabili zuen, eta erdi mailako klaseek,
eta ia edozein irakurlek, beren burua identifikatuta
ikusteko moduko pertsonaia bat
asmatu zuen. Ezaugarri horiei esker arrakasta
handia izan zuen hasiera-hasieratik obra
hark eta Defoek berehala idatzi zuen bigarren
partea ere, Robinson Crusoeren azken
abenturak. Bigarren parteak, eta gerora
idatzitako hirugarrenak, dena dela, ez zuten
lehenengoaren inspirazioa eta adierazpen
indarra erakutsi eta ez zuten hark adinako
arrakastarik izan.
Robinson Crusoe-n bere itsasontziak
hondoa jo eta uharte mortu batera iristen
den itsasgizon baten gorabeheren kontakizuna
egin zuen. Itsasgizon hura lurralde
ezezagun batean nola bizi zen erakusten
du ; bere bizimodua izadiari eta bere egoera
berriari aurre eginez nola antolatzen duen,
hara azaltzen direnekin nolako harremana
duen... kontatzen du. Robinsonek gizon
moderno indibiduala islatzen du, bere ahaleginaz
eta kemenaz bere ingurua aldatzeko
xedea duen gizaki gisa azaltzen zaigu,
eta izadiaren kontra borrokatzen den gizon
bakartiaren epopeiatzat har daiteke, azken
batean, obra hau.
Robinson Crusoe eleberrian lehen pertsonan
eman zituen, erreportaia bat balitz
bezala, behaketa eta lekukotasun soil zirenak,
baina berak bizitakoaren kontakizunak
ere, hau da benetan lehen eskukoak ziren
pasarteak, asmatuak balira bezala hartu ziren
; errealitatearen eta fikzioaren arteko
muga, beraz, ez da batere garbi ikusten obra
honetan.
Robinson Crusoe lehen maisulan haren
ondoren, beste eleberri garrantzi handiko
bat argitaratu zuen Defoek 1722an : Moll
Flanders. Robinson Crusoe gizon modernoaren
erretratutzat har daitekeen bezalaxe,
halaxe har daiteke Moll Flanders emakume
modernoaren erretratutzat, eta eragin
handia izan du ingeles literaturan, hura izan
baitzen ingeles eleberrigintzako ohiturazko
lehen kontakizuna.Moll Flanders espetxean jaiotako emakume
abenturazale bat da eta haren bizitzako
gorabeherak ditu liburuak kontagai.
Eta ez da harritzekoa Defoek emakume bat
aukeratu izana bere obraren protagonista
izateko eta emakumeari buruz gogoeta egitea,
orduantxe ari baitziren emakumeak pertsonaia
literario, irakurle eta idazle gisa
nabarmentzen hasten. Adituen ustez, errealitatean
eta bizitza publikoan emakumeak
baztertuta bizi zirela-eta, egoera horrek
zekarkien pribilejiorik ezaren ordain gisa
eman zion Defoek emakumeari lehen mailako
protagonista papera. Lehen pertsonaren
erabilera bereziki azpimarratzekoa da
Moll Flanders eleberrian, emakume baten
ariman sartu behar izan baitzuen egileak.
Gizonezkoak nagusi ziren mundu batean,
mundu horren biktima den emakumearen
egoera islatzeko ahalegin handia egin zuen
Defoek, eta alde horretatik Robinson
bera baino garrantzizkoagoa litzateke Moll
Flanders, ikuspegi psikologiko eta sozialari
dagokionez. Emakumeak XVIII. mendean
bizi zuen egoeraren erakusgarri bikaina
da.
Bai Robinson eta bai Moll Flanders
fikziozko autobiografiak dira, ezinezko isrorioak
baina istorio itxuraz sinesgarriak.
Bietan agertzen dira egoera bereziak bizi
dituzten pertsonaiak ; biak dira, nola edo
hala, pertsona bakartiak ; biak borrokatzen
dira, zein bere erara, bizitzan aurrera egiteko
. Biak dira, aldi berean, gizaki arruntak,
eta Defoek haien gogoan sartu eta haien
asmoen azterketa egiten du, lehenengo pertsonan
betiere, eta hizkuntza sinple baina
zuzena eta konkretua erabiliz.