Historia Unibertsala»Egungo aroa
Japonia eta Asiako dragoiak
ASIAKO KONTINENTEAREN EKIALDEA MUNDUKO EREMU AURRERATUENETAKO BAT BIHURTU
DA EKONOMIAN. HAINBESTE GARATU DA, NON, ADITU ASKOREN USTEZ, HORTXE BAITAGO
EKONOMIAREN ETORKIZUNA.Eskualde honetako motorra, dudarik gabe, Japonia da; izan ere, Japoniak, Bigarren
Mundu gerraren ondoren, Estatu Batuen babespean, munduko merkatuan txertatzea
helburu zuen prozesu bati heldu baitzion. Japoniaren atzetik, garapenaren bidean, asiar
dragoiak deritzatenak etorri ziren: Hong Kong, Hegoaldeko Korea, Taiwan eta Singapur.
Herri hauen hazkunde ekonomikoa 1970 hamarraldian hasi zen, eta ez da eten.
Hazkunde horren ezaugarrietako bat da urte haietan izan ziren ekonomia atzerapenek
ez zietela herri hauei eragin, aitzitik, hazten jarraitu zuten (1970tik 1990 arte, %7
batez beste). Hauek dira asiar ekonomien (lau dragoien) aurreramenduaren oinarriak:
nekazaritza dinamikoa, atzerriko kapitala ugari erabiltzeko aukera, aurrezki tasa garaiak,
atzerritarren zuzeneko inbertsio oso mugatuak, eta estatuaren interbentzionismo handia.
Baldintza horietan hazi zen herri hauen ekonomia, batez ere esportazioan diharduena,
konfuziar kapitalismoa deritzanean. Esportatzen dutenetik %70-90 bat Estatu
Batuetara eta Europar Batasunera datozen gai landuak dira, merkatu hori ugaritzen hasi
den arren. Gaur egun, truke guztien %12,6 da dragoien eta Japoniaren gai landuen merkataritza,
eta duela 30 urte %6 zen. Atzerrian ere inbertsio handiak egiten dituzte, beren
korporazioen bidez. Atzerriko inbertsioak ere handiak dira; hala, zenbait kalkuluren
arabera, 1962tik 1990 arte 7.260 milioi dolar pasa inbertitu du Munduko Bankuak
eskualde honetan. Azkenik, gaien eskaerak ere gora egin du, inportazioek adierazten
duten bezala: 1970an %2,7 ziren, eta %11 dira gaur egun. Etorkizunak ona dirudi, eta
hazkunde erritmoek garaiak izaten jarraituko dute, orain arte izan diren adinakoak ez
izan arren. Nolanahi ere, era askotako arazoei aurre egin behar diete herri hauek: ingurugiroa,
azpiegiturak, arazo politikoak, finantzetakoak, eta, batez ere, teknologikoak,
lehengaien faltatik datozenez gainera.
Japonia, Asiako miraria
INDAR ALIATUEN AURREKO KAPITULAZIOAREN
ONDOREN (1945), ABIARAZI ZUEN JAPONIAK ASIAR
MIRARIA DEITU IZAN DENA, ZEINAREN BIDEZ
MUNDUKO BIGARREN POTENTZIA EKONOMIKOA
IZATERA IRITSI DEN.1945eko irailaren 2an Hirohito enperadoreak
indar aliatuen aurrean kapitulatu
zuen. Hain handia izan zen japoniarren hondamendia,
non Ozeano Bareko Indar AliatuenAginte Nagusia sortu zen. Kutsu militarrez
eta osagai inperialistekin garatu zen
Japonia hura berraraikitzeko plangintza ekonomiko,
sozial eta politiko bat jarri zen martxan.
Desmilitarizazioa, deszentralizazioa eta
demokratizazioa premisen pean hasi zen
prozesu hau; lehen ondorioa 1947ko maiatzaren
3an onartu zen konstituzioa izan
zuen. Burujabetasuna japoniar herriaren
esku zegoela onartzen zen konstituzio horretan,
eta enperadorea estatuaren ikur gisa
uzten zen. Bestalde, 1946an onartu zen lurren
banaketarako plangintza, aurrekoa,
arrendamenduena, ezabatzen zuena, eta era
berean japoniar militarismoan ohiko ziren
enpresa multzoak ere desagertarazten zituena.
Bestalde, eta nazioartean txertatu izanaren
adierazgarri, 1956an onartu zen Japonia
NBEan eskubide osoko kide gisa.
Hortik aurrera, egonkortasuna eta bozketetan
parte hartze handia izan dira Japoniako
bizimodu politikoaren ezaugarriak. Alderdi
bikoiztasuna giltzarri gertatu da horretan.
Izan ere, bi hautu izan dira bozketetan nagusiak:
alde batetik, Alderdi Liberal Demokrata,
1993 arte hauteskundeak irabazi
dituena, eta bestetik sozialdemokratak. Oinarri
politiko horren gainean hasi zen ekonomiarengorakada, hainbat eragile izan
dituena: langile asko, japoniar gizartearen
lanerako grina, inbertsio eta aurrezki tasa
handia, asimilazio teknologikoa, keiretsu
edo industria korporazioen esku hartzea, eta
japoniar gizartearen antzinako usadioak eta
modernotasuna bateratzea. Era horretan, bi
aldi nagusi bereizten dira japoniar ekonomian:
lehena, urrezko aroa, 1952tik 1973
arte doana, urteko hazkundea %15era ere
iristen zena, eta bigarrena, ordutik gure
egunak arte, japoniar ekonomiaren heldutasun
aroa, hazkunde moderatuagokoa
(%5).
Hegoaldeko Korea
KOREAKO GERRAREN ONDOREN, ESKUALDE HONEN
HEGOALDEAK IPARRALDEKO AHIZPAREKIN BATERE
ZERIKUSIRIK EZ DUEN IBILBIDE EKONOMIKO
ETA POLITIKO BATI EKIN ZION, ETA HORREK ONURAK
ADINA BURUKO MIN EKARRI ZIZKION.1960. urtean dimisioa ematera behartu
zuten Rhee lehen ministroa, eta gobernu
konstituzional bat ipini zuten haren lekuan.
Urte bete geroago, gobernu hori militar talde
batek eraitsi zuen agintetik estatu kolpe
baten bidez, eta Park Chun Hi jeneralak
hartu zuen agintea. Park jenerala 1963an
hautatu zuten berriz, eta hil zuten arte egon
zen agintean (1979ko urriak 27). Chun Doo
Hwa-k, jenerala hura ere, jarri zen haren
lekuan; 1980an hartu zuen agintea, eta zortzi
urtez eduki zuen. 1987an manifestaldiaketa
izan ziren demokrazia eskatzeko, eta,
haien ondorioz, eta Estatu Batuen presiopean,
amaitu egin zen diktadura militarra,
aldaketa kontrolatu baten bitartez. Hala,
Chun jeneralak Roh Tae Woo izendatu zuen
ondorengo, eta hark abiarazi zituen Konstituzioaren
berrikuntzak, 1987ko abenduan
egin ziren hauteskundeetan burutuko zirenak.
Woo bera atera zen haietan garaile, eta
1988ko otsailean hartu zuen kargua. Haren
politikaren ezaugarri nagusia iparraldeko
Koreara zabaltzea izan zen, bateratzeko
elkarrizketak proposatuz; iparraldeak, azkenik,
onartu zituen proposamen haiek. 1991n
batasun akordio bat eta penintsula osoaren
desnuklearizazioa izenpetu zituen Iparraldeko
Korearekin batera. Baina ikasleek oso
greba gogorrak egin zituzten Wooren kontra,
eta zapalkuntza izugarria izan zen, ikasle
bat hil zutelarik 1991an; horrekin guztiarekin,
garai bateko izena galdu zuen Wook.
1992ko lehendakaritzako hauteskundeetan,
zeinetan Woo ezin izan zen aurkeztu, gobernuko
alderdiaren hautagaia atera zen
garaile, Kim Young Sam. Gobernuaren lehen
urratsen helburua ustelkeria eta chaelbols-en
aginpidea desagertaraztea izan zen.
Hegoaldeko Korearen hazkunde ekonomikoa,
gainerako dragoiena bezala, esportazio
ekonomian oinarritu da batez ere, langileen ugaritasunean, atzerriko inbertsio
handietan, estatuaren interbentzionismoan,
eta barne merkatua chaelbols-entzat gordetzean.
Korearen arazo nagusia finantzetan
duen egonkortasun falta da, eta horrek guztiz
baldintzatzen dio ekonomiaren hazkundea.
Singapur eta Hong Kong
SINGAPUR ETA HONG KONG DIRA, ASIAKO HEGO-
EKIALDEAN, INBERTSIO MAILAN ETA FINANTZETAN
HARTU-EMAN HANDIENAK DITUZTEN ESTATUAK.
HONG KONG TXINARA ITZULTZEAK ERABAKIKO DU
BERE ETORKIZUNA.Singapur britainiar koroari itzuli zitzaionez
geroztik, demokratizazioaren aldeko
urrats batzuk hasi ziren egiten herri honetan.
1959an barne autonomiako errejimen
bat eman zitzaion. Orduz geroztik, 1990eko
azaroa arte, PAP alderdiak (People’s Action
Party), Lee Kuan Yew bere buruzagiarekin,
izan zuen aginpidea. Malaysiako Batasunarekiko
anexio aldi labur baten ondoren
(1963), estatu independente bihurtu zen Singapur
1965ean. 1981eko hauteskundeen
ondoren legebiltzarrean Work’s Party alderdiko
parlamentario bat sartu izana izan da
azken urteotan gertaera politiko garrantzitsuena.
Une horretatik aurrera, PAP alderdia
ganbarako ordezkariak galtzen joan zen
pixkana, baina hala ere erabateko gehiengoaz
jarraitu zuen gobernuan, ia alderdi
bakarreko errejimenean. 1990ean Goh Chok
Tong izendatu zuten lehen ministro, Lee
Kuan historikoaren ordez. 1993an Ong Teng
Cheong jarri zuten lehendakari.
Hong Kong, jadanik britaniarren kolonia
ohia dena (1898-1997), historiako aldi
berri batean sartu da Txinako Herri Errepublikaren
baitan. Ozeano Bareko gerran
(1941-1945), japoniarren mende egon ondoren,
britainiarren esku geratu zen berriz
ere kolonia hau. Txinako Herri Errepublikaren
sorrera ekarri zuten gertaerek (1949),
uharte honetan kapitalak eta iheslariak oldeka
sartzea eragin zuten, eta horiexek izan
ziren hazkunde ekonomikoaren eragile nagusiak,batez ere 1960ko hamarraldiaren
aurretik. Hong Kongi estatus berezi bat
ematearen truke onetsi zuen Londresek
Txina komunista (1950. urtea). Britainia
Handiaren eta Txinaren artean izenpetu zen
akordioaren bidez (1984), 1997ko uztailaren
lehenean, britainiar nagusitasunaren 99
urte amaitu dira. Hala, Asiako hego-ekialdeko,
eta, batez ere, Txinako finantza gune
nagusia bihurtu da Hong Kong.
Taiwan: laster Txinara berriz
ESAN DAITEKE TXINAKO ALDERDI GARATUENETAKO
BAT DELA TAIWAN. TXINAREKIKO HARREMANEK
ERABAKIKO DUTE TAIWANEN ETORKIZUNA.1949an, komunistek Txinako agintea
lortu zutenean, nazionalisten babestoki bihurtu
zen Taiwan. Hortik aurrera, Taiwango
errepublika nazionalista sortu zen, Txian
Kai-Txek zela lehendakari. Hark, 1968tik
aurrera, politika irekixeagoa bultzatu zuen,
Xiang Xing-Kuo bere semeak, lehendakaritzan
ondorengo izan baitzen, jarraitu zuena.
1972an, Xangaiko Ituna izenpetu zenean,
Maoren Txina irekiago baten eta
Nixonen artean, Taiwanen egoera, atzerriari
zegokionez, ahuldu egin zen, amerikar
gobernuak ez baitzuen ezagutzen Herri
Errepublika beste Txinarik. Nolanahi ere,
uharteak estatu beregain moduan jarraitu
zuen, hazkunde ekonomikoa Asiako
egonkorrenetakoa zuela. Txina eta
Taiwanen arteko harremanek maila aski
ona iritsi zuten 1991n, uharteko lehendakariak
Txinaren aurrez aurreko politika baztertu,
eta komunismoaren kontrako mobilizazio
nazionala amaitu zenean. Hortik
aurrera, politika irekiagoa egin zen; urtehorretan bertan egin ziren lehen hauteskundeak,
Nazio Biltzarreko ordezkariak
hautatzeko; oposizioko alderdiak botoen
laurdena lortu zuen, KMT ahaltsuaren aurrez
aurre. Konstituzioa 1996an berriztatu
zen; konstituzio horren arabera, herriko
ordezkari nagusia sufragio unibertsal zuzenaren
bidez hauta daiteke.
ASEAN: potentzia ekonomikoa
ORGANIZAZIO HAU, HASIERAN BATEZ ERE POLITIKOA
IZAN ZEN ARREN, EKONOMIA ESPARRU
INDARTSUENETAKO BAT BIHURTU DU
ASIAKO HEGO-EKIALDEA.1967an, Bangkokeko hirian, Asiako
hego-ekialdeko Nazioen Elkartea sortu zen,
Filipinak, Indonesia, Malaysia, Singapur eta
Thailandiak osatua. Lehen helburua komunisten
aurrerakadari, Vietnamen-eta, aurre
egitea izan zen. 1975ean, Estatu Batuek herri
hauen integrazioa, merkataritza librearen
gainean, bultzatu zutenean, zerbait baretu
zen egoera. 1976ko gailurrean adierazi zen
lankidetza. Gero, 1992an, AFTA sortu zen
(ASEANen merkataritza libreko eremua).
Esparru hau, 350 milioi biztanlerekin, merkataritza
libreko bihurtu zen, arantzelak
ezabatuz eta herri elkartekideen ekonomiak
bateratuz. 1992an abiatu zen prozesu hori
aurrera doa, oztopaturik bada ere, batez ere
1997aren bukaerako diru krisiarekin, eta
ekonomiaren beste erraldoi den Txinaren
konkurrentzia gero eta handiagorekin.
1997an hauek ziren ASEANen kide: Brunei,
Indonesia, Filipinak, Malaysiako Federazioa,
Singapur, Thailandia, Vietnam, Laos eta
Myanma (Birmania); begirale dira Kanbodia
eta Papua Ginea Berria; Hegoaldeko
Koreak estatutu berezia du.