Historia Unibertsala»Aro berria
Protestantismoaren zabalkundea
Erreformatzaileen lehen belaunaldian eztabaida handiak izan ziren. Horrelaxe sortu zen
?protestante? hitza, Spirako bigarren Dietan bertan (1529). Baina erreformazaleen arteko
aldeak funtsezko puntuetan sortu ziren, eukaristiaren interpretazioari buruzko
puntuetan bereziki. Izan ere, Luterok konsubstantziazioa defenditzen zuen, hau da, bi
substantzien aldi bereko presentzia: Jesukristoren gorputza eta ogia, Jesukristoren odola
eta ardoa. Beste batzuen iritziz ordea, Jesukristoren presentzia Eukaristiako afariko
osagaietan sinbolikoa zen. 1536ko Wittenbergeko Adostasunak markatu zuen luterotar
ortodoxiaren agerpena, eta Erreformaren baitan sortutako joera desberdinak adostu.
1555eko Augsburgoko Bakeak luteranismoaren legezko izatea berretsi zuen: ?Cuius regio,
eius relijio? hastapenaren arabera (norena lurraldea, harena erlijioa), zeinek bere
estatutaren fedeari men egin behar zion. Baina erreformazaleen bigarren belaunaldi
bat etorri zen gero, Kalbino haien artean, eta horrek Erreformaren beraren erreformak
ekarri zituen.
Kalbino eta Genebako Ebanjelioaren errepublika
JOAN KALBINOK ERREFORMA GOGORRRA ETA
ORIJINALA EGIN ZUEN GENEBAN, AURRERANTZEAN
BESTEREN EREDU ERE IZANGO ZENA.Jean Cauvin, Kalbino deitua, Noyonen
jaio zen 1509an, goi mailako administrazio
zibil eta elizakoan aritzen zen familia batean.
Erreformaren aldeko eginda, Bibliaren frantsezko
itzulpenean hasi zen lanean. Frantzisko
I.aren esestetik ihes, Basilean hartu zuen
bizilekua, eta han argitaratu zuen Kristau
erlijioaren erakundea obraren lehen bertsioa,
latinez, gerora etengabe osatu eta aldatuko
zuena; frantsesera itzuli ere egin zuen, eta,
berehala, protestantismoaren eskuliburu didaktikoa
bihurtuko zen mendebaleko Europan.
Interesgarriagoa da halere Kalbinoren
bizitzan Genebako aldia; beste erbesteratu
batek, Guillaune Farelek (1489-1565) deitu
zuen hara. Orduan argitaratu zituen bere Eliz
Ordenantzak, bi mendez Genebako erakunde
eta moralaren kode izango zirenak. Horrelaxe
fundatu zen Ebanjelioaren Errepublika
zeritzana. Geneba kalbindarren hiri
sakratua bihurtu zen, eta Kalbino haien profeta;
eliza hartako kideek hildura eta neurritasunezko
bizimodua egitea onartu zuten.
Esan daiteke Kalbinoren arrakastarik handiena
gizaki mota berri baten sortzea izan zela:
erreformazalea (ondo dakigu denok zer den
jarrera ?kalbindarra?, ?puritanoa?, ?genebatarra?).
Komentu laiko zabal bat bihurtu zen
Genebako hiria, eta herritarrak moral zorrotz
baten pean bizi behar izan zuten. Kalbindar
Elizaren antolamendua eliztarra izan zen,erreformatzaileen lehen irizpideen aurka.
Europa osorako misiolariak hezi ziren Geneban.
Pentsamolde kalbindarraren orijinaltasuna
predestinazio bikoitzaren teorian datza.
Haren arabera, bekatu orijinalak ongia
egiteko ezgai bihurtu du gizona, eta denek
merezi dute kondenatuak izatea. Baina Jaungoikoak
hautatuak ditu betiko salbamena
lortuko dutenak. Salbamena eman egiten zaie
batzuei, eta ukatu besteei; egintza onek ez
dute berez gizona salbatzen, baina salbamenerako
hautatua izanaren ageriko sintoma
dira; horixe zen moral kalbindar zorrotza bete
ahal izateko sekretua.
Kalbinismoaren zabalkundea Europan
KALBINOREN DOTRINAK EUROPA OSOAN IZAN ZUEN
OIHARTZUNA, ETA HURAXE IZAN ZEN ELIZAREN
BENETAKO ERREFORMA MODERNOA, XV. MENDEKO
IRAULTZA HUMANISTAK ERAGIN ZUENA.Funtsezkoak izan ziren misio lanak kalbinismoan,
eta haren zabalkundean zerikusia
izan zuten, Genebako Akademiaz gainera,
beste osagaiok ere: Kalbinoren beraren
gutunak, batez ere Frantzian; inprenta, haren
bidez hedatu izan ahal baitziren bai Biblia,
bai Kalbinoren beraren obrak; salmuak
eta kantuak, bereziki herri xehearentzat eginak.
Hala bada, kalbinismoa Frantziara zabaldu
zen (higanotak), Ingalaterrara (puritanoak),
Eskoziara (presbiteriarrak), Alemaniara
(erreformatuak) eta Herbereheetara. Frantzian,
1540an jada agerikoa zenkatolikotasunarekiko
haustura, baina 1555 arte ez zen
lehen eliza kalbindarra eratu, hau da, Jean le
Maçon artzainak Pariskoa ezarri zuen arte.Hantxe egin zen eliza erreformatuen lehen
sinodoa, 1559an; erreinuko biztanleen %12
bildu zituen. 1571n, Arroxelako Fede Aitorpena
onetsi zuten frantses kalbindarrek.
Herbehereetan, 1540 eta 1545 artean sartu
zen kalbinismoa, baina Gido Breskoak finkatu
zuen (1522-1567), Confessio Belgica obraren
bidez (1561); idatzi hori nahitaezkotzat
hartu zen hamar urte geroago, Emdengo Sinodoan.
Kalbinismoak hegoaldean zeukan
jatorria, baina, espainiar monarkia katolikoaren
kontrako borrokaldi luzearen ondorioz,
iparraldera ere zabaldu zen; Joan
Laski poloniarra izan zen han bultzatzaile,
eta hark bihurtu zuen Emdengo eliza ?Iparraldeko
Geneba? deituko zena. Alemanian,
bi bidetatik sartu zen kalbinismoa: batetik,
luteranismoari berari kutsatu zitzaion (kriptokalbinismoa),
eta, bestetik, ageriko komunitate
kalbindarrak ere eratu ziren. Kalbinismoa,
aldi labur batez, Palatinerrian sartu zen,
Frederiko III.ak babestu zuen artean, eta
1583an Frederiko IV.aren agintariordeak, Joan
Kasimirok, estatuko erlijio gisa ezarri zuen.
Alemaniako gainerako lekuetan ordea ez
zuen aldeko askorik lortu, luteranismoaren
arrakasta zela-eta. Eskozian, teologia kalbindarraz
gainera, kalbinismoaren antolamendu
eredua ere sartu zen. Goi mailako nobleak
izan ziren horretan aitzindari. Ingalaterran
ordea, dogmaren osagai asko onartu
ziren arren, eliza anglikanoaren antolamenduan
ez zuen kalbinismoak eraginik izan.
Eskozian batez ere John Knoxek egin zuen
Kalbinismoaren zabalkundea; Kalbinoren
adiskidea zen, eta 1560an Confessio Scotica
idatzi zuen, Legebiltzarrak dotrina egoki eta
zuzentzat onartu zuena. Knoxek Genebakoan
oinarrituriko protestantismoa ezarri zuen,
presbiteriarra eta puritanoa, Elizaren gobernua
presbyterium (parrokiako presbitero
batzarra) izeneko gorputz misto baten eskuetan
jartzen zuena.
Erreforma Ingalaterran: anglikanismoa
INGALATERRARA ELIZA NAZIONALEN SORRERAREN
ILDOTIK ZABALDU ZEN ERREFORMA, ALEGIA,
MONARKIA ZENTRALISTA BATEN AUTORITATEARI
LOTURIK.Ingalaterran, Suedian eta Danimarkan
bezala, erregeek bultzatu zuten Erreforma;
arrazoi erlijiosoengatik baino areago, arrazoi
politikoengatik, Estatuaren beharren
mende jarri zuten eliza. Henrike VIII.aren
arrazoi pertsonalez gainera, bere emazte Katalinarengandiko
dibortzioa zela-eta, eliza
tradizionala ez zegoelako herrian oso sustraitua
etorri zen eliza ingelesaren banaketa,
eta bazelako halako antiklerikalismo bat
burgesen eta noble txikien artean. Honela
zioen Henrike VIII.aren garaiko Nagusitasun
Aktak: ?(Erregea) da Ingalaterrako elizako
buruzagi gorena, heresiak zapaltzeko
eta eskumikatzeko eskubidea duena??. Luteranismoaren
eragina 10 Artikuluen Fede
Aitormenean antzeman zen; 1536an onetsi
zuen ingeles Sinodoak dokumentu hori,
fedearen bidezko justifikazioaren printzipioa
berresten zuena. Luteranismoaren aldeko jokabide
moderatu hori aragotu egin zen
Henrike VIII.aren seme Eduardo VI.aren
erregetzapean, Somerseten agintearen garaian.
Orduan argitaratu zen Prayer Book
liburua (1549), batez ere liturjiakoa. John
Dudley, Warwickeko kondeak hartu zuelarik
Somerseten lekua (1549), haren agintaldian
garrantzi handiagoa izan zuten kalbindarrek,
eta hori liturjiaren berrikuntzetan
gauzatu zen, eta orobat Second Book of Common
Prayer liburuan (1552an argitaratua) eta
Fede Aitorpen berri batean. Maria Tudorren
garaiko aldi katoliko laburraren ondoren
(1553-1558), Isabel I.a erreginak (1558-1603)ezarri zuen betiko protestantismoa Ingalaterran.
Aurreko Fede Aitorpena berriro azterrarazi
zuen, eta 39 artikulutara mugatua
utzi zuen (The Articles of Religion, 1563).
Artikulu haiek, nolabait ere, Estatuko eliza
bat fundatzera zetozen, dogma kalbindarraren
ideietan oinarriturik, baina hala ere katolizismotik
gertu zegoen liturjia gordez.
Horrela jaio zen anglikanismoa, katolizismoaren
eta kalbinismoaren arteko erdibide
baten modura, eta, horrexegatik, Eliza Zubia
deitu izan zaio; buruzagi gorena erregea
du. 1564tik aurrera beste puritanismo
mota bat sortu zen, bizimodu pobrea bultzatzen
zuena, baina, aldi berean, negozioen
oparotasuna Jainkoaren hautapenaren
seinale zela zioena. Hori zela-eta, izan zuen
zerikusirik Ingalaterrako burgesia kapitalistaren
sorreran, eta baita legebiltzarrean oinarritzen
ziren errejimenen zabalkundean
ere. Anglikanismo ofizialak esesten baitzituen,
haietako batzuk Ameriketara erbesteratu
ziren, eta han Massachussetseko kolonia
fundatu zuten.