Zein da eta nola zenbatesten da paziente diabetikoen arrisku kardiobaskularra?

Diabetikoen arrisku kardiobaskularra haundiagoa da populazio orokorrarekin alderatzen badugu. Aldiz, 2DMaren arrisku kardiobaskularra ez da bihotzeko infartua izan duteen hainakoa. Gure ingurunean, arrisku hori % 50 txikiagoa izan daiteke, baina populazio diabetikoa oso heterogeneoa da. Gure ingurunean egin izan diren azterketek erakusten dute diabetes oso aurreratua (15 urte baino gehiagoko eboluzioa) duten pazienteek kardiopatia iskemikoa izateko duten arriskua % 40 txikiagoa dela infartu bat izan dutenena baino.

Arrisku koronarioa zenbatesteko, REGICORen taulak erabiltzea gomendatzen da; izan ere, arrisku kardiobaskularra zenbatesteko gure ingurunean dauden taula baliozkotu bakarrak dira, eta, gainera, ikusi da biztanleria orokorrarentzat egiten den aurreikuspena bat datorrela errealitatearekin.

Tratamenduari buruzko erabakiak hartu behar direnean, ez da gomendatzen arrisku-taulak erabiltzea, kasu hauetan: bihotz-hodietako gaixotasunen aurrekariak, dislipemia genetikoak, kolesterol totala ≥320 mg/dl edo LDL kolesterola ≥240 mg/dl, eta 74 urtetik gorako pazienteak. Kontuan hartu beharreko beste faktore bat dira gaixotasun koronario goiztiarraren familia-aurrekariak.

* Berrikuspen-data: 2013ko iraila

Diabetesa duten pertsonak AAS-rekin tratatu behar dira?

Aspirinak izan ditzakeen onurak ez dira modu eztabaidaezinean egiaztatu paziente diabetikoetan, lehen mailako prebentzioan. Aspirinak odoljarioak eragin ditzake.

Lehen mailako prebentzioan ez da gomendatzen aspirina ohituraz hartzea. Bigarren mailako prebentzioan eman behar da aspirina.

* Berrikuspen-data: 2013ko iraila

Diabetesa duten pertsonak estatinekin tratatu behar al dira?

Arrisku koronariorik handiena duten diabetikoak estatinekin tratatzea gomendatzen da; hau da:

• REGICOR taularen arabera, arrisku koronarioa => 10 duten pazienteak.
• Beti bigarren mailako prebentzioan.

Aukerako estatinak simbastatina, atorbastatina eta prabastatina dira, betiere dosi txiki-ertainetan.

2 motako diabetesa izan eta, REGICOR taularen arabera, arrisku koronarioa =% 10 duten pazienteetan eta estatinak kontraindikatuak edo onartzen ez dituzten kasuetan, fibratoak emateko aukera azter daiteke. Ez da gomendatzen fibratoak eta estatinak batera erabiltzea.

* Berrikuspen-data: 2013ko iraila

Zer arteria-presio lortu nahi da paziente diabetikoetan?

Gomendio orokor gisa, hipertentsioa eta 2DM —nefropatiarekin edo gabe— duten pazienteek hipertentsioaren kontrako tratamendua hartu beharko lukete APa jaisteko 140/90 mmHg-ko edo gutxiagoko arteria-presioaren zifrak lortu arte (populazio orokorraren berdina).

APSa zorrotzago kontrolatzen bada (135 mmHg-tik behera mantenduz 140 mmHg-tik behera mantendu beharrean), onura gehigarri bat lortzen da iktusaren murrizketan, beste arazo kardiobaskularretan onurarik eragin gabe; baina, bestalde, asko handitzen dira ondorio kaltegarriak —horietako batzuk larriak gainera—.

* Berrikuspen-data: 2013ko iraila

Hipertentsioaren kontrako zer tratamendu aukeratu behar da diabetikoentzat?

Nefropatiarik gabe: angiotentsina eraldatzen duen entzimaren inhibitzaileak (AEEI) eta diuretikoak hautatzen dira paziente diabetikoen hipertentsioaren kontrako tratamendu gisa. Angiotentsina IIaren errezeptorearen antagonistak erabil daitezke AEEIekiko intolerantzia gertatuz gero (eztula eragiten badute). Kaltzioaren antagonistak erabil daitezke monoterapian ordezko tratamendu gisa. Ez da komeni betablokeatzaileak erabiltzea, betiere erabiltzeko indikazio sendo bat ez badago (kardiopatia iskemikoa edo bihotz-gutxiegitasuna). AEEIak eta kaltzioaren antagonistak batera hartzeko hautaketa egiten da, diuretiko tiazidikoak (dosi txikietan) AEEIekin batera hartu ordez. Ez da gomendatzen AEEIa angiotentsina IIaren errezeptorearen antagonistekin batera erabiltzea. Ez da gomendatzen aliskirena gehitzea AEEI bati edo angiotentsina IIaren errezeptorearen antagonista bati.

Nefropatiarekin: AEEIak hautatzen dira tratamendu gisa 2DBa eta nefropatia diabetikoa duten pazienteetan. Angiotentsina IIaren errezeptorearen antagonistak erabil daitezke eztularen ondoriozko intolerantzia gertatuz gero. Ez da komeni betablokeatzaileak erabiltzea, betiere erabiltzeko indikazio sendo bat ez badago (kardiopatia iskemikoa edo bihotz-gutxiegitasuna). Ez da gomendatzen AEEIa angiotentsina IIaren errezeptorearen antagonistekin batera erabiltzea. Ez da gomendatzen aliskirena gehitzea AEEI bati edo angiotentsina IIaren errezeptorearen antagonista bati.

* Berrikuspen-data: 2013ko iraila

Zer teknikarekin eta zenbatean behin egin behar da erretinopatia diabetikoaren baheketa?

Diagnostikoaren bidez begi-hondoaren litzateke beharko hasi baheketa diabetikoaren erretinopatia unean egiteko diagnostikoa.

Ondoren, gomendatzen da segimendua egitea 45°-ko erretina-kamera ez-midriatiko baten bidez eta argazki bakar batekin, baldin eta erabilgarri badago (bestela, arrail-lanpara bidez). Segimendua aldizkakotasun honekin egin behar da: hiru urtean behin, erretinopatiarik gabeko pazienteetan; bi urtean behin, erretinopatia arin ez-proliferatiboa eta kontrol metaboliko ona duten pazienteetan; eta urtean behin, erretinopatia arin ez-proliferatiboa eta kontrol metaboliko txarra duten pazienteetan.

Teknika honekin ezin da baztertu edema makular bat, beste zeinurik ez badago, hala nola exudatu gogorrak edo odoljarioak. Edema makular goiztiarrak detektatzeko, baliteke arrail-lanpara bidezko azterketa estereoskopiko bat erabili behar izatea.

* Berrikuspen-data: 2013ko iraila

Zer teknikarekin eta zenbatean behin egin behar da nefropatia diabetikoaren baheketa?

Mikroalbuminuriaren baheketa egitea gomendatzen da, goizeko gernuko albumina/kreatinina erlazioa zehaztuz, diagnostikoaren unean eta, ondoren, urtean behin.

* Berrikuspen-data: 2013ko iraila